تأثیر بسترهای مختلف کشت جهت تولید نشاء توتون به روش شناور

آزمایشی با هدف انتخاب بهترین بستر کشت جایگزین پیت وارداتی جهت تولید نشا توتون به روش شناور در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار شامل: 1- پیت، 2- خاک نوشهر، 3- خاک کردستان، 4-70% پیپ + 30 % ورمی کمپوست، 5-70% خاک نوشهر+ 30 % ورمی کمپوست، 6-70% خاک نوشهر+ 0 % کوکوپیت، 7-70% پیپ + 30 % سبوس برنج، در 3 تکرار در سال 1388 در گلخانه مرکز تحقیقات و آموزش توتون تیرتاش اجرا شد. فاکتور های مورد اندازه گیری در این آزمایش شامل : درصد جوانه زنی ، درصد اسپیرال روت، درصد نشا قابل انتقال توتون به مزرعه، وزن سبز اندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی، درصد ماده خشک اندام هوایی، طول ساقه، قطر ساقه، طول ریشه، وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه و درصد ماده خشک ریشه می باشد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تأ ثیر بستر های مختلف بر روی فاکتور های درصد اسپیرال روت ، وزن سبز و خشک اندام هوایی ، درصد ماده خشک اندام هوایی و طول ریشه در سطح 1% و فاکتور های درصد نشا قابل انتقال به مزرعه در سطح 5% آماری اختلاف معنی داری داشتند. مقایسه میانگین داده های درصد جوانه زنی نشان داد که بستر های پیت، خاک کردستان و 70% پیت + 30% ورمی کمپوست دارای بالاترین درصد و بستر 70% پیت + سبوس برنج دارای کمترین درصد می باشد. همچنین مقایسه داده های درصد نشا قابل انتقال به مزرعه نشان داد که تیمار نوشهر بالاترین درصد و 70% پیت + 30% سبوس برنج دارای کمترین درصد می باشد.

کلیدواژه ها:

بستر کشت ، نشا توتون ، روش شناور ، پیت ، ورمی کمپوست وکوکوپیت