اسداله اکبریان اقدم - مربی، گروه مهندسی منابع آب، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
علی محمد احمد وند - استاد، گروه مهندسی صنایع، دانشکده صنایع و مدیریت، دانشگاه ایوان کی، ایوان کی، ایران
سعید علیمحمدی - استادیار، گروه مهندسی منابع آب، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

افزایش تقاضا و کاهش بالقوه منابع، تولید انرژی در آینده را به یکی از چالش های مهم تبدیل کرده است. در نیروگاه های برقابی، تغییر اقلیم از دلایل اصلی محدودیت منابع تامین تولید است. دما و بارش می تواند شرایط هیدرولوژیکی آینده را تغییر دهد و بر میزان و توزیع زمانی تولید اثر مستقیم بگذارد. برای مشخص شدن تغییرات آینده تولید و امکان مدیریت آن، یک مدل ریاضی بهینه سازی تحت بسته نرم افزاری Lingo توسعه داده شده است. بررسی های تغییر اقلیم با ایجاد گروهی از سناریوهای آینده عوامل تاثیرگذار انجام گرفته است. این تحقیق با استناد به داده های تاریخی ۳۰ سال منطقه کارون ۴، مدل های لازم برای برآورد تبخیر و جریان رودخانه را تهیه کرده و با ایجاد سناریوهای آینده دما و بارش، با استفاده از مدل های مذکور، مقدار و توزیع زمانی جریان رودخانه در ۸۶ سال آینده را برآورد کرده است. نتایج نشان می دهد تا انتهای قرن، با ۲/۱۷ درصد کاهش بارش، و ۶/۲۲ و ۱/۲۶ درصد افزایش دما و تبخیر، جریان رودخانه به طور متوسط ۹/۱۰ درصد کاهش خواهد یافت. در مدیریت تولید، با ضریب بار نیروگاهی ۲/۰ می توان تولید نیروگاه برقابی را در محدوده کاهش ۱۲ تا ۴۶ درصدی و به طور متوسط ۲۰ درصد با لحاظ محدودیت های متعدد کنترل بهینه سازی کرد. 

بهینه سازی تولید, نیروگاه برقابی, تغییر اقلیم, مخزن سد, تقاضای انرژی