علی پاکیزه - دانشیار گروه روان شناسی، دانشگاه خلیج فارس
محمد جابر جعفرنژاد - کارشناس ارشد روان شناسی، دبیر آموزش و پرورش

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بخشودگی با سبک­های دلبستگی، جهت گیری زندگی و عزت نفس در دانش آموزان بود. پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی است. تحلیل بر روی ۴۲۰ نفر از دانش آموزان دختر و پسر شهر اوز استان فارس انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس بخشودگی بین فردی، مقیاس دلبستگی، مقیاس جهت گیری زندگی و مقیاس عزت نفس روزنبرگ بود. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که بین بخشودگی با عزت نفس و جهت گیری زندگی مثبت ارتباط مستقیم معنادار وجود دارد  و بین بخشودگی با سبک­های دلبستگی دوسوگرا و اجتنابی و جهت گیری زندگی منفی  ارتباط معکوس معنادار وجود دارد (۰۵/۰>P). مدل رگرسیون، ۱۹/۰ واریانس بخشودگی مربوط به پسران و ۰۹/۰ واریانس بخشودگی دختران را پیش بینی کرد. می­توان نتیجه گرفت که افراد با سبک های دلبستگی ناایمن، کمتر تمایل به بخشنده بودن دارند و استفاده از راهبردهای ارتقای عزت نفس و توجه به بعد مثبت زندگی در افزایش بخشودگی دانش آموزان و افزایش سلامت روانی آنان موثر خواهد بود.

بخشودگی, سبک دلبستگی, جهت گیری زندگی, عزت نفس