تاثیر خودپنداره تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی با نقش واسطه ای انگیزش مشارکت ورزشی در بین دانش آموزان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر خودپنداره تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی با نقش واسطه ای انگیزش مشارکت ورزشی در بین دانشآموزان بود. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی به روش معادلات ساختاری (SEM) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشآموزان دختر مقطع متوسطه ی دوم شهر اردبیل بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۳۸۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه خودپنداره ی تحصیلی، انگیزش مشارکت ورزشی و اشتیاق تحصیلی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss ۲۲ (ضریب همبستگی پیرسون و روش معادلات ساختاری) و LISREL ۸.۸ استفاده شد. نتایج نشان داد اثر مستقیم خودپنداره ی تحصیلی بر انگیزش مشارکت ورزشی و اشتیاق تحصیلی با بتای ۵۴/۰ و ۴۸/۰، اثر مستقیم انگیزش مشارکت ورزشی بر اشتیاق تحصیلی با بتای ۴۵/۰ معنیدار است. همچنین نقش واسطهی انگیزش مشارکت ورزشی در رابطه خودپنداره تحصیلی و اشتیاق تحصیلی نیز با بتای ۲۴/۰ معنی دار بود. بنابراین می توان گفت که خودپنداره تحصیلی و انگیزش مشارکت ورزشی از متغیرهای مهم و مرتبط با اشتیاق تحصیلی دانشجویان میباشد.

کلیدواژه ها:

خودپنداره تحصیلی ، اشتیاق تحصیلی ، انگیزش مشارکت ورزشی