اثربخشی بازی های گروهی در پیشگیری از اضطراب مدرسه و بهبود خودپنداره کودکان دبستانی

هدف پژوهش اثربخشی بازی­های گروهی در پیشگیری از اضطراب مدرسه و بهبود خودپنداره کودکان دبستانی بود. روش پژوهش نیمه تجربی و طرح آن به صورت دوگروهی (گروه آموزش و گواه) همراه با دو مرحله پیش­آزمون و پس­آزمون بود. جامعه آماری آن متشکل از همه کودکان دختر دبستانی ۱۲ تا ۱۳ ساله شهر تهران در سال ۹۴ -۹۵ بود که ۳۰  نفر از دانش­آموزان به صورت نمونه گیری طبقه­ای انتخاب شدند. از پرسشنامه خودپنداره ی مربوط به مدرسه­ایی سنچندر، چک لیست جمعیت شناختی و مقیاس اضطراب مدرسه استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج مطالعه نشان داد که این نمرات دارای همبستگی معناداری با نمرات اضطراب مدرسه و خودپنداره تحصیلی بوده است که با تحلیل کوواریانس این اثر کنترل شده­ است. با توجه به نتایج بازی های گروهی تفاوت معناداری در نمرات اضطراب مدرسه و خودپنداره تحصیلی گروه های کنترل و آزمایش ایجاد کرده است به نحوی که بازی های گروهی ۷۵ درصد از تغییرات اضطراب مدرسه و ۷۰ درصد از تغییرات خودپنداره تحصیلی را تبیین می کند (۰۵/۰≥P). نتایج این پژوهش، برای تحقیقات آینده درزمینه کاربرد بازی­های گروهی در پیشگیری از اضطراب مدرسه و بهبود خودپنداره دانش آموزان تلویحاتی را در بردارد.

کلیدواژه ها:

بازی های گروهی ، اضطراب مدرسه ، خودپنداره ی تحصیلی