کاربرد روش واکنش دهی بر مبنای معانی نهفته در رفتارهای آشکار و تاثیر آن بر انطباق پذیری زناشویی

 مقدمه: مبانی اصیل علم ­روان­شناسی در جستجوی کشف و سازمان­دهی عوامل درون روانی موثر بر تعامل انسان­ها، به­ منظور تنظیم سازگاری و تامین بهزیستی آنهاست. در پیوند با مبانی فوق پژوهش حاضر، کاربرد روش مبتنی بر واکنش دهی بر مبنای معانی نهفته در رفتارهای آشکار، و تاثیر آن بر انطباق پذیری زناشویی را مورد مطالعه قرار داده ­است. مواد و روش کار: مشارکت کنندگان در تحقیق، ۶۰ نفر از مراجعه کنندگان به مراکز خدمات روان­شناسی و مشاوره شهرستان کرج با مشکلات سازگاری زناشویی بودند، که به ­روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به ­صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ زوجی آزمون و کنترل­ جایگزین شدند. برای گردآوری اطلاعات مربوط به متغیرهای پژوهشی، از پرسشنامه سازگاری دو نفری اسپانیر (DAS) استفاده شد. در این مطالعه، زوج ­های گروه آزمون، برای اصلاح کنش­ های ارتباطی خود، به مدت ده جلسه، درمان تلفیقی خود نظارتی و خود تنظیمی را دریافت کردند. یافته­ ها: نتایج بدست آمده از تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون t مستقل، معناداری تفاوت در میانگین گروه آزمون در مقایسه با گروه گواه را در ارزیابی­های پس ­از درمان و پیگیری دو ماهه نشان داد. نتیجه­ گیری: مطابق با یافته­ های پژوهش، می­توان نتیجه گرفت که روش واکنش دهی بر مبنای معانی نهفته در رفتارهای آشکار، با استفاده ­از الگوی خود نظارتی و خود تنظیمی، اثر بخشی سودمندی بر انطباق پذیری زناشویی دارد.

کلیدواژه ها:

react ، hidden meanings ، overt behaviors ، adaptability ، marital adaptability ، واکنش دهی ، معانی نهفته ، رفتارهای آشکار ، انطباق پذیری ، انطباق پذیری زناشویی