مطالعه تطبیقی تحولات معماری ایران و ایتالیا

معماری ایران در دوره های مختلف تاریخی، متاثر از جریانات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی زمان خود بوده و در برهه هایی از تاریخ، معماری ایران موجب تاثیرپذیری سایر سرزمینها از آن و یا بالعکس بوده است. یکی از کشورهایی که در دوره های مختلف تاریخی با ایران ارتباطات فرهنگی داشته است، ایتالیا می باشد. تبادلات فرهنگی دو کشور را در زمانی که امپراطوری ساسانی با امپراطوری روم مرز مشترک داشته یا در دوره صفویه که بازرگانان دو کشور با یکدیگر در ارتباط بودند و حتی در دوران معاصر میتوان مورد بررسی قرار داد. معماری به عنوان هنر مشترک و با قابلیت تاثیرپذیری متقابل، از اهمیت ویژه ای در شناخت فرهنگی دو کشور برخوردارمی باشد. از این رو این پژوهش تلاش نموده تا ضمن بررسی هنر معماری در ایران و ایتالیا، با استفاده از مقایسه تطبیقی، تحولات رخ داده در آنها را در دوران ایران قبل از اسلام، عصر صفوی و دوران معاصر مورد بررسی قرار دهد. روش تحقیق از نوع توصیفی -تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات از طریق منابع کتابخانهای صورت گرفته است. نتایج حاکی از این میباشد که تاثیرپذیری هر دو کشور از یکدیگر در زمینه معماری در دوره های مختلف چشمگیر بوده و تاثیرپذیری سیستمهای تاق و گنبد معماری ایرانی و ابعاد بزرگ معماری روم در دوره باستان، الگوبرداری از بناهای دوره باستان، توجه به تزئینات و گرایش به تجمل و آسایش در دوره صفویه و رنسانس قابل مشاهده است. در ارتباط با دوران معاصر، فضای شهرسازی و معماری، بعد از جنگ جهانی دوم در ایتالیا (تا اواسط دهه ی ۷۰ میلادی) را میتوان با فضای شهرسازی و معماری اواخر دهه های ۶۰ و ۷۰ میلادی در ایران مقایسه و بررسی نمود.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی ، معماری ایتالیا ، عصر صفوی ، رنسانس ، معماری معاصر.