مدل سازی اثر نانولوله های کربن اضافه شده به مخلوط سوخت دیزل-بیودیزل بر عملکرد و آلایندگی یک موتور دیزل با استفاده از شبکه عصبی

بیودیزل و همچنین برخی نانوکاتالیست ها به عنوان افزودنی به سوخت دیزل می تواند باعث بهبود عملکرد و کاهش آلاینده-های موتور شود. در تحقیق حاضر، بیودیزل با نسبت ۵ و ۱۰ درصد ( B۵ و B۱۰) در مخلوط با سوخت دیزل استفاده شد. سپس نانولوله های کربن با غلظت ۳۰، ۶۰ و ppm۹۰ به مخلوط سوخت برای ارزیابی عملکرد، آلایندگی و ارتعاش موتور دیزل استفاده گردید. از شبکه عصبی چندلایه با قاعده یادگیری پس انتشار خطا رو به جلو برای مدل سازی استفاده گردید. نوع سوخت، دور موتور، چگالی، ویسکوزیته و ارزش حرارتی سوخت، فشار مانیفولد ورودی، مصرف سوخت، دمای گازهای خروجی، اکسیژن موجود در گازهای خروجی، دمای روغن، رطوبت و فشار نسبی هوای محیط به عنوان پارامترهای لایه ورودی یا مستقل در نظر گرفته شدند. عملکرد، آلایندگی و ارتعاش موتور به عنوان پارامترهای لایه خروجی درنظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که مصرف سوخت ویژه موتور و آلایندگی های CO و UHC کاهش یافته، در حالی که آلاینده NOx افزایشی بوده است. همچنین، مدل شبکه عصبی با الگوی آموزش پس انتشار خطا با ۲۰-۲۰ نرون در لایه های مخفی سیگموئیدی-سیگموئیدی توانایی پیش بینی پارامترهای مختلف را با عملکرد و دقت خوبی دارد. مقادیر عددی ضریب رگرسیونی (R) آموزش، ارزیابی و آزمون مدل بهینه شبکه به ترتیب ۹۹۹۹/۰، ۹۹۸۵/۰ و ۹۹۹۴/۰ به دست آمد.

کلیدواژه ها:

بیودیزل ، نانولوله های کربن ، آلایندگی ، ارتعاش ، شبکه عصبی