محمدرضا صبور - دکترای عمران -محیط زیست،هیات علمی، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
رشید کاوه - کارشناس ارشد عمران -محیط زیست، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
سیدمحمد حسینی - کارشناس ارشد عمران - محیط زیست، جهاد دانشگاهی واحد صنعتی امیرکبیر

در این پژوهش، کارایی راکتورهای هوازی در تصفیه بیولوژیکی شیرابة زباله به روش لجن فعال مورد بررسی قرار گرفت و بدین منظور یک واحد آزمایشگاهی(پایلوت) ساخته شد.عملکرد سیستم بصورت ناپیوسته و از نوع هوادهی گسترده است. دستگاه که شامل یک مخزن تعادل، یک راکتور هوادهی و یک تانک ته نشینی می باشد پس از بررسی خصوصیات شیرابه محل دفن زبالة تهران، طراحی و ساخته شد. کارایی سیستم تابع غلظت شیرابه ورودی در گستره‌ای به میزان 450 الی 950 میلی گرم در لیتر(با رقیق سازی پساب خروجی سیستم بیهوازی که همزمان با سیستم هوازی مورد تحقیق قرار داشت) و به‌لحاظ میزان اکسیژن محلول، در دامنه 44/2 الی 65/4 میلی گرم در لیتر و زمان ماند هیدرولیکی 2 الی 10 روز مورد بررسی قرار گرفت. در این مرحله از تحقیقات، سیستم بصورت ناپیوسته راهبری شد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که با افزایش زمان ماند هیدرولیکی تا 10 روز, غلظت COD از 464 میلی گرم در لیتر در پساب ورودی به 40 میلی گرم در لیتر در پساب خروجی کاهش یافت (کارایی 91 درصد در حذف آلودگی) در این مدت میزان اکسیژن محلول از 01/3 تا 34/4 میلی گرم در لیتر متغیر بود. کدورت پساب خروجی نیز تا 9/19NTU کاهش یافت. آزمایشات COD انجام شده با توجه به مرجع استاندارد متد صورت گرفت. همچنین نتایج این تحقیق نشان می دهد که کارایی سیستم در غلظت‌های بالای آلودگی بشدت کاهش می‌یابد بطوریکه در غلظت 940 میلی گرم در لیتر و در زمان ماند هیدرولیکی 7 روزه کارایی سیستم به 60 درصد کاهش یافت لذا استفاده از سیستم های پیش تصفیه نظیر راکتورهای بی‌هوازی و فرآیندهای تصفیه شیمیایی جهت کاهش بار آلودگی, کاهش سمیت و تنظیم شرایط مناسب، قبل ازتصفیه هوازی ،الزامی می‌باشد.

لجن فعال, شیرابه, راکتورهای ناپیوسته, هوازی, زباله شهری