ارزیابی تغییرات سواحل جنوبی استان خوزستان با استفاده از مدل LCM

خطوط ساحلی از مناطقی هستند که حساسیت بالایی در برابر فرسایش و رسوبگذاری دارند. خطوط ساحلی همواره مورد توجه کاربری های انسانی قرار دارند. ولی با توجه به پتانسیل تغییرپذیری بالایی که دارند در معرض مخاطرات هستند. از مخاطرات رایج مناطق ساحلی پس روی و پیش روی خطوط ساحلی است. با توجه به اهمیت موضوع، در این پژوهش به بررسی تغییرات خطوط ساحلی جنوب استان خوزستان پرداخته شد. در این پژوهش به منظور دستیابی به اهداف مورد نظر از مدل رقومی ارتفاعی ۳۰ متر SRTM، تصاویر ماهواره لندست، نقشههای توپوگرافی ۱:۵۰۰۰۰، و نقشههای زمینشناسی ۱:۱۰۰۰۰۰ به عنوان دادههای تحقیق استفاده شد. ابزار مورد استفاده Arc GIS، ENVI، IDRISI بود. روش کار در این تحقیق به این صورت بود که ابتدا تصاویر ماهواره لندست سالهای ۱۹۹۰، ۲۰۰۰، ۲۰۱۰، ۲۰۲۰ تهیه و پیشپردازشهای لازم بر آن ها انجام گرفت. پس از آن نقشههای پوشش زمین طی دورههای زمانی مورد مطالعه تهیه شد. سپس با استفاده از مدل LCM روند تغییرات خط ساحلی منطقه ارزیابی شد. بر اساس نتایج حاصله، خط ساحلی جنوب خوزستان با تغییرات زیادی مواجه شده است؛ طوری که طی سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۰ حدود ۷۰۷ کیلومتر مربع از خشکیهای منطقه مورد مطالعه به پهنه آبی تبدیل شده که عمدتا مربوط به فرسایش نوارهای ماسهای و همچنین پیشروی دریا بوده است. همچنین، در این دوره حدود ۵/۱۴ کیلومتر مربع از پهنه آبی به خشکی تبدیل شده است.

کلیدواژه ها:

Coastal changes ، LCM model ، Landsat images ، Khuzestan coast ، تصاویر لندست ، تغییرات ساحلی ، ساحل خوزستان ، مدل LCM