تاثیر کاربرد مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیت خواب بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر

مقدمه: کیفیت خواب بیماران پس از عمل پیوند عروق کرونر پایین بوده و یکی از عوارض شایع پس از عمل محسوب می شود که دارای اثرات نامطلوبی بر سیستم قلبی عروقی مانند تشدید ایسکمی و انفارکتوس قلبی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر کاربرد مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیت خواب بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر انجام گردید. روش: این مطالعه نیمه تجربی با مشارکت ۶۰ بیمار تحت عمل پیوند عروق کرونر مراجعه کننده به مرکز توانبخشی قلب بیمارستان شهید فقیقی شیراز که به طور هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی سازی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفته بودند، انجام شد. مدل مراقبت مشارکتی که شامل ۴ مرحله انگیزش، آماده سازی، درگیرسازی (اجرا) و ارزشیابی بود، در گروه مداخله اجرا گردید. کیفیت خواب در هر دو گروه توسط پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ سنجیده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و آزمون های آماری تی (مستقل و زوجی)، کای اسکوئر و من- ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمرات کلی کیفیت خواب قبل از مداخله در گروه مداخله ۲۹/۲±۳۰/۱۰ و در گروه شاهد ۰۲/۲±۷/۸ بود که پس از اجرای مداخله در گروه مداخله به ۲۷/۲±۵۳/۶ و در گروه شاهد به ۰۸/۲±۱۰ رسید. نتایج بیانگر آن بود که از نظر میانگین نمرات کلی کیفیت خواب بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر بعد از مداخله اختلاف آماری معنی داری بین دوگروه مداخله و شاهد وجود دارد (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: کاربرد مدل مراقبت مشارکتی می تواند در بهبود و ارتقاء کیفیت خواب بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر موثر باشد. بنابراین استفاده از این مدل برای مراقبت این بیماران و بیماران مشابه توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

Pittsburgh Sleep Quality Index ، Coronary Artery Bypass Graft Surgery ، Collaborative Care Model ، شاخص کیفیت خواب پیتزبرگ ، عمل پیوند عروق کرونر ، مدل مراقبت مشارکتی