نماز در آیین یهود

نماز در آیین یهود، جزء ارکان اساسی دین به شمار می آید. خاستگاه و ریشه تشریع نماز در یهودیت، «قربانی» هایی است که خود از شعائر بزرگ یهودیت بوده، در کتاب مقدس عبری به مناسبت های گوناگون از آن یاد شده است. نماز در ایام پس از تخریب معبد سلیمان و به سبب فاصله گیری جامعه ایمانی از معبد، با مساعی ربی ها و به همت مجمع کبیر سامان یافت. در این پژوهش، پس از تبیین مفهوم و نحوه تشریع نماز، مقدمات و سپس ارکان اصلی و موخرات آن بررسی شده است. ضرورت این اثر، پرداختن به مقولات مشترک ادیان ابراهیمی و از آن جمله نماز است. نماز، پل ارتباطی جوامع ایمانی فرض شده است؛ پلی که رهروانش فراوان، و پیمودنش در اوقاتی از صبح و شام، فریضه است. نگارنده بر آن است که پرداختن به این روزانه پرتکرار، راه کاری اساسی در همدلی جامعه مومنان، و بستری ره گشا و مناسب برای گفت وگوی بین الادیانی در برابر جبهه کفر و الحاد است.

کلیدواژه ها:

نماز ، قربانی ، دعا ، رساله براخوت ، تفیلا ، شمونه عسره