روش های برخط جهت شناسایی مدل هواپیما: بررسی مروری و مقایسه ای
عنوان مقاله: روش های برخط جهت شناسایی مدل هواپیما: بررسی مروری و مقایسه ای
شناسه ملی مقاله: JR_MEASEJT-17-4_008
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_MEASEJT-17-4_008
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
فائزه حسینی - گروه مهندسی برق-کنترل، دانشکده فنی-مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
صبا محمد حسینی - گروه مهندسی برق-کنترل، دانشکده فنی-مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
امیر فرهاد احیایی - گروه مهندسی برق-کنترل، دانشکده فنی-مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
خلاصه مقاله:
فائزه حسینی - گروه مهندسی برق-کنترل، دانشکده فنی-مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
صبا محمد حسینی - گروه مهندسی برق-کنترل، دانشکده فنی-مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
امیر فرهاد احیایی - گروه مهندسی برق-کنترل، دانشکده فنی-مهندسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
در مقاله حاضر، یک بررسی مقایسهای نسبتا جامع از روشهای شناسایی برخط بر روی مدل دینامیکی یک سیستم هواپیما ارائه شده است. برای این منظور ضمن معرفی انواع الگوریتمهای موجود در این زمینه از الگوریتمهای حداقل مربعات بازگشتی، حداقل مربعات تعمیمیافته بازگشتی، متغیرهای کمکی بازگشتی، ماتریس توسعه یافته، شبکه عصبی توابع پایه شعاعی و شبکه عصبی پرسپترون چند لایه با الگوریتم یادگیری پس انتشار برای شناسایی مدل فوق استفاده میشود. جهت انجام شبیهسازیها و نیز آموزش شبکههای عصبی از مدل خطی شده و دادههای هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ که توسط کنترل کننده مد لغزشی بر روی مسیر مرجع دلخواه کنترل میشود، استفاده شده است. در نهایت نیز عملکرد روشهای شناسایی مذکور ارزیابی و با یکدیگر مقایسه میشوند. بر اساس نتایج این مقاله، روش شبکه عصبی توابع پایه شعاعی به دلیل عدم استفاده از مدل خطی سیستم، تخمین دینامیک نویز، عدم نیاز به مدل سیستم و دقت بالاتر در عین سرعت مناسب، از برتری چشمگیری نسبت به سایر روشها برخوردار است.
کلمات کلیدی: شناسایی سیستم, کنترل مد لغزشی, الگوریتمهای بازگشتی, شبکه عصبی, توابع پایه شعاعی, پرسپترون چند لایه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1395523/