زمان خداوند، زمان انسان: ماهیت زمان و نسبت آن با خداوند از منظر آگوستین
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 137
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPURD-1-1_002
تاریخ نمایه سازی: 20 بهمن 1400
چکیده مقاله:
این مقاله نخست نگاه آگوستین به موضوع زمان را می کاود و اثبات می کند که از منظر آگوستین ماهیت زمان، ماهیتی ذهنی است نه عینی. تبیین او از امتداد زمان این است که در واقع ذهن ما است که با توجه به گذر زمان، برای زمان حال امتداد را تصور می کند. به باور آگوستین، واقعیت این است که آنی که می آید و آن پیشین را معدوم می کند، امتدادی ندارد. طولانی بودن یا کوتاه بودن آینده نیز چیزی جز انتظار ما نیست که ذهن، آن را به زمان نسبت می دهد. پس از اثبات ذهنی بودن زمان، جایگاه زمان در الاهیات و نیز ارتباط زمان با خداوند از دیدگاه آگوستین بررسی می شود. با توجه به نفی عینیت زمان، آنچه برای انسان به عنوان زمان مطرح است، برای خداوند مطرح نیست و از این رو خداوند بر زمان انسان مقدم است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی مهجور
استادیار گروه اخلاق، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران
هانیه علی اصغری
دانش آموخته کارشناسی ارشد فلسفه اخلاق، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :