ضرورت و نقش مشارکتی خانواده در کاهش و پیشگیری از آسیب های اجتماعی در شهرها

امروزه آسیب های اجتماعی به عنوان یک تهدید جدی سلامت روحی و روانی افراد جامعه به ویژه کودکان و نوجوانان و جوانان را با خطر مواجه ساخته است. مسائلی از قبیل اعتیاد، فرار از خانه، خشونت، انزوای اجتماعی، ناهنجاری های رفتاری و ناامیدی، را از جمله نتایج آسیب ها و مشکلات اجتماعی عصر حاضر می توان شمرد. در همین راستا سیاست های اجتماعی هر جامعه ای روش های مختلفی را در برخورد با آسیب های اجتماعی پیشنهاد می کند. شیوه برخورد با این مسائل هم چنان که پیشتر گفته شد،ارتباط مستقیمی با این سیاست ها دارد. آسیب شناسی در معنای اصطلاحی به «شاخه ای از دانش اطلاق می شود که هدف آن شناخت بیماری های روانی، فردی و اجتماعی و نحوه تکوین، رشد و دگرگونی آنان است. از نیازهای قطعی و اساسی برای داشتن زندگی سالم و توام با آرامش و موفقیت، داشتن ایمان و اعتقاد مذهبی صحیح و پایدار است. ایمان و اعتقاد به خدا بسان داروی شفابخشی است که اضطراب ها، نگرانی ها و ناهنجاری ها را می زداید و به زندگی رنگ و بوی الهی می بخشد.خانواده ای که از نعمت ایمان و اعتقاد صحیح و پایدار مذهبی محروم است، همواره با انواع نگرانی و تشویش خاطر روبرو بوده، در معرض آسیب های جدی و گاه جبران ناپذیر است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر ضرورت و نقش مشارکتی خانواده در کاهش و پیشگیری از آسیب های اجتماعی در شهرها با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. برای رسیدن به این هدف ابتدا اهمیت جایگاه و مقام زن در خانواده و نقش مدیریت جهادی زن در خانواده و جامعه بررسی شد و سپس به آسیبها و انحرافات اجتماعی که خانواده را تهدید می کند پرداخته شد. و می توان گفت مشارکت زنان ایران در سازندگی کشور مثلا شرکت در جهاد سازندگی، موجب گسترش موج سازندگی در سراسر کشور و تحریک و ازدیاد قوای مردان در این امور می شود، علاوه بر این آنان با تربیت جوانان توانا برای انجام سازندگی و عمران کشور گام دیگری در سازندگی برمی دارند. و می توان گفت یکی از مهم ترین فعالیت های پیشگیرانه در موضوع انحرافات و آسیب های اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی است بگونه ای که این دستور الهی نقش مهمی در از بین بردن فرصت های بزهکاری دارد و در واقع یک نظارت عمومی و همگانی برای جلوگیری از انحراف و انحطاط فردی و اجتماعی محسوب می شود و موجب هدایت رفتار و تربیت افراد جامعه در انطباق با هنجارهای پذیرفته شده می شود. که تربیت دینی و دینداری در زندگی فردی و اجتماعی، مهم ترین عنصر در پیشگیری و مقابله و برخورد با انحرافات و آسیب های اجتماعی است.

کلیدواژه ها:

نقش خانواده ، آسیب شناسی زنان ، کاهش آسیب اجتماعی ، شهرها ، تربیت دینی و دینداری