نقش حیات سبز در کیفیت زندگی شهری کلانشهرها از دیدگاه زیست محیطی

پیامدهای توسعه شهری و پیچیدگی های معضلات زیست محیطی آنها موجودیت فضای سبز و گسترش آن برای همیشه اجتناب ناپذیر کرده اند. توجه به فضای سبزبه طور عام به عنوان ریه های تنفسی شهرها تعریف اغراق آمیزی از کارکرد آن نیست. بلکه این شبیه بیان کننده حداقل کارکردآن در مفهوم اکولوژیک شهرها به شمار می رود. این فضاها هم از دیدگاه تامین نیاز های زیست محیطی شهرنشینان و هم از نظرتامین فضاهای فراغتی و بستر ارتباط و تعامل اجتماعی آن جایگاهی در خور اهمیت دارد. امروزه صنعت گردشگری در جهان توسعه فراوانی یافته است و بسیاری از کشورها از این رهیافت توانسته اند وضعیت خویش را تا حد درخور توجهی بهبود بخشیده و بسیاری از مشکلات خود از قبیل بیکاری، پایین بودن سطح درآمدسرانه و کمبود درآمد را پوشش دهند. به دلیل اثرات چشمگیری که فعالیت های گردشگری در اقتصاد مناطق پذیرنده گردشگران بر جای می گذارد، توجه فراوانی به این زمینه از فعالیت معطوف می شود. پیچیدگی و تراکم موجود در زندگی شهری، عده زیادی از مردم را متوجه طبیعت می کند و در این میان، مناطقی که دارای توان های طبیعی با ارزش تری باشند بیشتر مورد توجه قرار می گیرند. به این ترتیب جریانات گردشگری به منظور بهره برداری از آرامش و زیبایی طبیعت به آن سمت شکل می گیرد. هدف اصلی پژوهش حاضر نقش حیات سبز در کیفیت زندگی شهری کلانشهرها از دیدگاه زیست محیطی با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش ها نشان می دهد افزایش آلاینده های زیست محیطی در شهرها در نتیجه تردد خودروها، زندگی آپارتمان نشینی و استفاده از مصالح ساختمانی که سازگاری کمتری با روحیات انسانی دارد و افزایش جمعیت که منجر به افزایش تنش های اجتماعی می شود، بیش از گذشته لزوم برخورداری شهرها از فضاهای سبز را نشان می دهد. با توجه به اینکه توسعه پایدار به عنوان جریان مداوم در تغییرات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و محیطی برای افزایش و ارتقای رفاه و خوشبختی طولانی مدت کل اجتماع تعریف می شود، پویشی چند بعدی است که به گونه ای پایدار درصدد وحدت اهداف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و محیطی است.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی شهری ، توسعه پایدار شهرها ، زیست محیطی ، تعاملات اجتماعی-فرهنگی