طراحی مدلی برای مدیریت ریسک در تولید محتوای دیجیتال(مطالعه موردی: تلویزیونهای اینترنتی و تعاملی)

رشد قابل توجه کسب وکارها در حوزه تولید محتوای دیجیتال در سالهای اخیر، این صنعت را به یکی از صنایع محوری اقتصاد دیجیتال تبدیل کرده است. محتوای دیجیتال شامل محصولاتی نظیر کتاب الکترونیک، مجلات الکترونیک، روزنامه های الکترونیک، موسیقی دیجیتال، بازیها و ویدئوهای دیجیتال، پویانمایی دیجیتال و مواردی از این دست است که محصولات و خدمات کسب وکارهای فعال در این زمینه را تشکیل میدهند. مجموعه فعالیت هایی که درون صنعت محتوای دیجیتال انجام میشود، شامل فرایندهای جمع آوری و ایجاد محتوای دیجیتال، تولید محتوای دیجیتال، تجمیع و انتقال و توزیع آن برای مشتری است که مدلهای کسب وکار این صنعت نیز اغلب حول این فعالیتها تشکیل شده است. از این رو در این پژوهش یک رویکرد تحلیل- توصیفی در خصوص عوامل موثر مدیریت ریسک در بهبود تولید محتوای دیجیتال ارائه شده است تا ضمن بررسی چالش های این حوزه با استفاده از رویکرد مدلسازی ساختاری تحلیل عاملی در خصوص اثرات مدیریت ریسک بر روی موفقیت تولید محتوای دیجیتال انجام شد. با توجه به فرضیه های تحقیق معرفی شده نشان داده شد که ریسک عملیاتی عاملی بر شکست و موفقیت تولید محتوای دیجیتال نیست و سازمان های تولید کننده محتوای دیجیتال می توانند ارزیابی و تحلیل این ریسک ها را رها نموده و به سایر ریسک ها بپردازند. همچنین ریسک های اجرایی بر موفقیت تولید محتوای دیجیتال اثر مثبت و معناداری دارد و میزان تحلیل مسیر انجام شده اثر ۰.۳۰۴ واحدی نشان داده است و ریسک های استراتژیک بر روی تولید محتوا با ضریب مسیر ۰.۳۸۷ اثر مثبت و معناداری را نشان داده است که نیاز است تا سازمان های تولید کننده محتوای دیجیتال ریسک های استراتژیک را بخوبی شناسایی کرده و برنامه کوتاه مدت و بلند مدت در این خصوص ایجاد نمایند. کاهش ریسک بر اساس ایزو ۳۱۰۰۰۰ بر موفقیت های تولید محتوا اثر ویژه ای داشته بگونه ای که بر اساس گستره دانشی ایزو ۳۱۰۰۰۰ باید فهرست کاملی از اقدامات تنظیم شده و ریسک های اولیه و ثانویه بخوبی برنامه ریزی و متناسب به سطح RPN ریسک ها اقدامات واکنشی کوتاه مدت و میان مدت و بلند مدت ترسیم شود.