زیبا مرادی - کارشناس ارشد گروه روانشناسی تربیتی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران.
کبری کاظمیان مقدم - استادیار گروه روانشناسی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه علی سبک های دلبستگی (ایمن، ناایمن و اجتنابی)، خودکارآمدی و خوشبینی با رضایت از زندگی از طریق میانجی گری استقلال عاطفی دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. نمونه پژوهش شامل ۳۵۴ نفر بودند که به روش نمونه گیری تصادفی از بین دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های سبک های دلبستگی سیمپسون (۱۹۹۰)، خوشبینی شیر،کارور و بریچ (۱۹۹۴)، خودکارآمدی شرر (۱۹۸۲)، استقلال عاطفی استنبرگ و سیلوربرگ (۱۹۸۶) و رضایت از زندگی داینر و همکاران (۱۹۸۵) استفاده شد. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت و جهت آزمون روابط غیرمستقیم از روش بوت استراپ استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که ضرایب مسیرهای مستقیم بین متغیرهای خوش بینی و سبک دلبستگی ایمن با استقلال عاطفی معنادار می باشد(۰۵/۰>p). همچنین سبک دلبستگی ایمن، سبک دلبستگی ناایمن، خوش بینی و استقلال عاطفی با رضایت از زندگی دانشجویان، از لحاظ آماری معنی دار است (۰۱/۰>p). در این مدل، با توجه به نتایج آزمون بوت استراپ، اثر غیرمستقیم خوش بینی، خودکارآمدی عمومی و سبک دلبستگی ایمن با رضایت از زندگی از طریق میانجی گری استقلال عاطفی نیز معنادار بود. بر مبنای نتایج فوق، استقلال عاطفی در پیش بینی خوش بینی، خودکارآمدی عمومی و سبک دلبستگی ایمن و رضایت از زندگی از برازندگی مطلوبی برخوردار است.

سبک های دلبستگی , خوش بینی , خودکارآمدی , رضایت از زندگی , استقلال عاطفی