بررسی تاثیر سایندگی بر قابلیت حفاری سنگ ها

سایندگی به عنوان یکی از مهم ترین پارامترهای موثر در قابلیت حفاری سنگ ها، سرعت حفاری در معادن را به شدت تحت تاثیر خود قرار می دهد. تا کنون چهار روش شناخته شده برای ارزیابی سایندگی سنگ ها ارائه شده است که از جمله آنها می توان به روش شاخص سایندگی سنگ (RAI)، اندیس سایش سورشار (CAI)، فاکتور سایش شیمازک (F-abrasivity) و اندیس سایش سرمته (BWI) اشاره کرد. در این مقاله، سایندگی شش نوع سنگ معدن  با استفاده از فاکتور سایش شیمازک و  شاخص سایندگی سنگ مطالعه شده است. برای این منظور با استفاده از مقاطع نازک، میزان کوارتز محتوی و میانگین اندازه دانه ها محاسبه شده است. همچنین میزان مقاومت  فشاری و کششی (آزمون برزیلی) سنگ ها در آزمایشگاه تعیین شده است. برای تعیین قابلیت حفاری سنگ ها، کلیه نمونه های سنگی با استفاده از دستگاه حفاری ضربه ای- دورانی چکش بالا مورد حفاری قرار گرفته و سرعت حفاری در آنها ثبت شده است. نتایج حاصل از آزمایش های انجام شده، نشان می دهد با افزایش میزان فاکتور سایش شیمازک سرعت حفاری  به صورت لگاریتمی و  با افزایش میزان شاخص سایندگی سنگ سرعت حفاری  به صورت نمایی کاهش می یابد.  

کلیدواژه ها:

حفاری ، سایندگی ، فاکتور سایش شیمازک