محمد رضا مهدوی فر - پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، تهران، ایران

در این بررسی سعی شده است با استفاده از روش ارائه شده توسط Anbalagan (۱۹۹۲) و تغییر عوامل و وزن اختصاص داده شده به آنها، روشی نوین برای پهنه بندی خطر لغزش در مناطق بیابانی ساحلی (که دارای شرایطی خاص از نظر عوامل زمین لغزش هستند) تدوین شود. به این منظور، بخشی از ارتفاعات مشرف بر روستای عسلویه (استان بوشهر) با روش پیشنهادی پهنه بندی شده و نتایج آن مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به شرایط مشابه منطقه مورد بررسی با بخش وسیعی از مناطق جنوبی ایران، روش ارائه شده می تواند الگویی مناسب برای پهنه بندی خطر زمین لغزش های مناطق یادشده در مقیاس متوسط به شمار رود.

پهنه بندی خطر, زمین لغزش, لغزش, مناطق بیابانی ساحلی