تحلیل ساختاری پهنه برخوردی کوهزاد زاگرس در باختر الیگودرز
- سال انتشار: 1389
- محل انتشار: فصلنامه علوم زمین، دوره: 19، شماره: 76
- کد COI اختصاصی: JR_GSJ-19-76_020
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 157
نویسندگان
گروه تکتونیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
گروه زمین شناسی تکتونیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس
گروه تکتونیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده
در پهنه برخوردی کوهزاد زاگرس سبک ساختاری از بخش درونی (پهنه سنندج - سیرجان) به سمت بخش بیرونی (زاگرس) به ترتیب از سبک ستبر پوسته به سبک نازک پوسته تغییر می نماید. در این پهنه، گسل های راندگی با روند شمال باختر - جنوب خاور و شیب به سمت شمال خاوری، قدیمی ترین واحدهای ترادف رسوبی را به سطح رسانده اند. بر اساس الگوی دگرشکلی، پهنه برخوردی کوهزاد زاگرس را می توان به دو محدوده مشخص که توسط راندگی اصلی زاگرس از یکدیگر جدا شده اند، تفکیک نمود، بخش بیرونی به طور عمده ساختار راندگی فلسی نازک پوسته دارد، اما بخش درونی دارای کوتاه شدگی بیشتر، دگرشکلی پی سنگ و ساختار دوپلکسی است. در بخش درونی سفره های راندگی متعددی که از سنگ های دگرگونی منشا گرفته اند و تا پیشانی راندگی اصلی زاگرس پیشروی نموده اند، گسترش یافته است. سازوکار حرکتی این سفره های راندگی، گرانشی و زمین ساختی بوده و تا مسافت هایی از ۲ تا ۲۰ کیلومتر جابه جا شده اند. افزون بر گسل های پی سنگی موازی روند زاگرس (گسل اصلی جوان زاگرس)، گسل های پی سنگی عمود بر روند زاگرس (در اینجا به نام گسل پی سنگی ازنا معرفی می شود) نیز دگر شکلی منطقه را تحت تاثیر قرار داده اند که سبب تغییر سبک دگرریختی در طول پهنه برخوردی شده اند.کلیدواژه ها
پهنه برخوردی, سنندج- سیرجان, زاگرس, زمین درز, دوپلکس, ساختار فلسی, روراندگیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.