ستار توکل نیا - دانشجوی ارشد معماری دانشگاه شهید اشرفی اصفهان
الهام حسینی - استاد یاردانشگاه غیرانتفاعی شهید اشرفی اصفهانی

دردهه های اخیر بسیاری از رهیافت های باز سازی شهری،که با هدف احیای بنای های تاریخی بافت های فرسوده صورت گرفته، صرف ا برپایه الگوی برداری کالبدی از معماری پیشین بوده است . این امر سبب گردید در بسیاری از موارد بازسازی، بنای جایگزین مورد انتقادصاحب نظران معماری ، شهر سازی و همچنین عدم استقبال کاربران قرار گیرد.هدف این مطالعه ارایه نکات پیشنهادی دربازسازی بنای کاروانسراهای تخریب شده با حفظ هویت و ویژگی های معماری گذشته آن منطبق با کاربری امروز است. این مطالعه با روش توصیفی و تحلیلی به مطالعه و بررسی اسناد و مدارک کتابخانه ای و مشاهدات میدانی پیرامون ساختار و ویژگی های فضایی ، کارکردی کاروانسراهای حیاط دار نقاط مرکزی ایران پرداخته است.نتایج بدست آمده نشان می دهد در بازسازی بنا مهترین عامل حفظ هویت آن و همچنین احیای اثر جدید با کاربری گذشته و در نظرگرفتن ویژگی های معماری پیشین و پاسخ به نیاز های امروزی کاربران است. این عمل در بازسازی نه تنها موجب حفظ اصالت بنا وارتباط بهتر کاربران با اثر جدیدمیگردد، بلکه به جاذبه های گردشگری و فعال شدن زندگی مجدد در بافت فرسوده شهری یاری میرساند.

بازسازی ، کاروانسرا ، معماری سنتی ، ویژگی های معماری