رابطه ی بین سبک های هویت، سلامت اجنماعی و خودپنداره با رفتارکمک طلبی دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین سبک های هویت، سلامت اجنماعی وخودپنداره با رفتارکمک طلبی دانشجویان بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد ساری به تعداد ۷۰۰۰ نفر تشکیل دادند. که برطبق جدول کرجسی ومورگان(۱۹۷۰) تعداد نمونه پژوهش حاضر۳۷۳ نفر، که از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارگرد آوری دادها پرسشنامه خود پنداره راجرز (۱۹۵۱)، پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز(۱۹۹۸)، پرسشنامه سبک های هویت برزونسکی (۱۹۸۹) و پرسشنامه کمک طلبی: ریان و پینتریچ (۱۹۹۷) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از بسته نرم افزاری SPSSنسخه ۲۱ و برای بررسی وجود همبستگی بین متغیرهای پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها ی پژوهش نشان داد که بین سبک های هویت، سلامت اجنماعی و خودپنداره با رفتارکمک طلبی تحصیلی دانشجویان رابطه وجوددارد(۰۵/۰>P). با توجه به این یافته می توان گفت که با افزایش سبک های هویت، سلامت اجنماعی و خودپنداره در بین افراد از جمله دانشجویان ، میزان کمک طلبی نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

سبک های هویت ، سلامت اجتماعی ، خودپنداره ، رفتارکمک طلبی.