پشته های فشاری محدوده حوضه آبریز باغلار نشانه ای از فعالیت های نو زمین ساختی گسل شمالی میشو

   ارزیابی سیماهای زمین ساختی- ریخت شناختی مانند پشته های فشاری در امتداد گسل های راستالغز از جمله راه های قابل اعتماد برای تعیین جابه جایی گسل است. گسل فعال و راستالغز شمالی میشو با امتداد خاوری- باختری، خود ادامه گسل بزرگ تبریز است که فعالیت آن آثار ریخت شناختی متعددی را پدید آورده است. این تحقیق بر اساس تفسیر زمین ساختی- ریخت شناختی داده های میدانی حاصل از مشاهدات زمین شناسی و ریخت شناختی، به شناسایی پشته های فشاری محدوده حوضه آبریز باغلار به عنوان یکی از آثار فعالیت گسل راستالغز شمالی میشو پرداخته است. بر اساس نتایج این تحقیق، پشته های فشاری منطقه مورد مطالعه به نام های سیسده و تپه باشی در امتداد گسل شمالی میشو، نتیجه توسعه زمین ساختی- ریخت شناختی دراز مدت بویژه در کواترنری هستند و توسعه آنها در حال حاضر نیز ادامه دارد که نشانگر وجود و ادامه حرکات نوزمین ساخت در منطقه است. وقوع هر سه پدیده انحراف و گیراندازی (اسارت) و پسروی مرحله ای نقطه گیراندازی به طرف بالادست در یک محدوده کوچک از حوضه باغلار، به عنوان مهم ترین اثر دینامیک بالا و تداوم ناپایداری های دامنه ای پشته های مذکور بر سامانه رودخانه ای باغلار است. در هر حال، مطالعه موردی زیر، نمونه خوبی برای مطالعه تکامل زمین ساختی- ریخت شناختی طولانی مدت یک گسل راستالغز داخل قاره ای است.

کلیدواژه ها:

سیماهای زمین ساختی- ریخت شناسی ، پشته های فشاری ، فعالیت های نو زمین ساخت ، حوضه آبریز باغلار ، گسل شمالی میشو