بررسی اثر تغییرات کاربری اراضی مرتعی به انواع کاربری مختلف کشاورزی بر برخی از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک (مطالعه موردی: حوزه آبخیز بلده)

اکوسیستم های مرتعی از جمله مناطقی هستند که امروزه به وفور به طور مستقیم و غیرمستقیم از طریق عوامل مختلف نظیر تغییرات کاربری و تبدیل به سایر کاربری ها در معرض تخریب گسترده می باشند. تحقیق حاضر نیز با هدف بررسی اثرات تغییر کاربری اراضی مرتعی به انواع کاربری های کشاورزی و باغی در حوزه آبخیز بلده به انجام رسیده است. بدین منظور پس از بازدید میدانی و شناسایی تغییرات در طی ۱۰ سال گذشته (سال های ۱۴۰۰-۱۳۹۰)، اقدام به انتخاب مناطق تقریبا همگن شد و از هر منطقه تعداد ۱۰ نمونه خاک از عمق ۰ تا ۳۰ سانتیمتری سطح خاک تهیه گردید و ذرات شن، سیلت و رس خاک (به روش هیدرومتری)، وزن مخصوص ظاهری (با استفاده از حلقه های آلومینیومی)، اسیدیته خاک (با استفاده از pH متر)، شوری خاک (توسط شوری سنج)، ماده آلی (با روش والکی بلاک)، فسفر (به روش اولسون)، پتاسیم (با استفاده از محلول عصاره گیر استات آمونیوم یک نرمال)، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در اثر تغییر کاربری اراضی مرتعی به باغی و کشاورزی تفاوت معنی داری در ارتباط با سیلت و اسیدیته خاک به وجود نیامده است، اما تغییر کاربری مرتعی به باغی به طور معنی داری سبب کاهش درصد رس، وزن مخصوص ظاهری و افزایش شن، درصد رطوبت اشباع، ماده آلی، شوری، پتاسیم و فسفر خاک شده است. همچنین تغییر کاربری مرتعی به کشاورزی کاهش معنی دار وزن مخصوص ظاهری، درصد رس، ماده آلی، فسفر و پتاسیم قابل جذب را در پی داشته است.

کلیدواژه ها:

اکوسیستم مرتعی ، کاربری اراضی ، ویژگی های خاک