بررسی اثرات آللوپاتی آفتابگردان(Helianthus annuus ) بر جوانه زنی و رشد علف های هرز تاج خروس (Amaranthus retroflexus) و سلمه تره (Chenopodium album )

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 251

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPP-22-2_012

تاریخ نمایه سازی: 16 بهمن 1400

چکیده مقاله:

چکیده در سالهای اخیر بکارگیری آللوپاتی در مدیریت علف های هرز توجه بسیاری از متخصصان را به خود جلب کرده است . به منظور بررسی اثرات آللوپاتی غلظت های مختلف ( صفر ، ۵/۲ ، ۵ ،۵/۷ و ۱۰ درصد ) عصاره آبی آفتابگردان بر جوانه زنی و رشد علف های هرز تاج خروس و سلمه تره ، تحقیقی در دو بخش آزمایشگاهی و گلخانه ای به ترتیب به صورت آزمایش های فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار و طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تکرار انجام گرفت . نتایج بررسی آزمایشگاهی نشان داد از بین عصاره های آبی ریشه ، ساقه ، برگ های پیر و برگ های جوان آفتابگردان بیشترین تاثیر مربوط به عصاره برگ های پیر بود که در حدود ۴۳ درصد با عث کاهش درصد جوانه زنی نهایی بذرهای تاج خروس و سلمه تره شد . سر عت جوانه زنی بذرها نیز تحت تاثیر عصاره ها کاهش یا فت . افزایش غلظت عصاره ها باعث افزایش شدت بازدارندگی آن ها شد. اما در اغلب موارد تفاوت معنی داری بین غلظت های ۵/۷ درصد و ۱۰ درصد مشاهده نشد . طول ریشه چه و ساقه چه علف های هرز مورد بررسی نیز تحت تاثیر عصاره ها کاهش پیدا کرد . در مورد تمام صفات تاج خروس حساسیت بیشتری نسبت به سلمه تره از خود نشان داد. نتایج بررسی گلخانه ای نیز نشان داد که بقایای تازه ساقه آفتابگردان وقتی با خاک مخلوط شوند قادرند سطح برگ ، وزن خشک و ارتفاع علف های هرز سلمه تره و تاج خروس را کاهش دهند. این تحقیق پیشنهاد می کند که میتوان از مالچ آفتابگردان به عنوان یکی از راههای کنترل غیر شیمیایی علف های هرز استفاده کرد . واژه های کلیدی : آللوپاتی، آفتابگردان، عصاره آبی، تاج خروس، سلمه تره

نویسندگان

کبری اروجی

دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

حمید رضا خزاعی

دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

محمد حسن راشد محصل

دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

رضا قربانی

دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

مجید عزیزی

دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد