بررسی توالی پوسته ای درونی افیولیتی قره قلی- باغ جر، شمال خاوری سبزوار
عنوان مقاله: بررسی توالی پوسته ای درونی افیولیتی قره قلی- باغ جر، شمال خاوری سبزوار
شناسه ملی مقاله: JR_GSJ-23-89_017
منتشر شده در در سال 1392
شناسه ملی مقاله: JR_GSJ-23-89_017
منتشر شده در در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
مرتضی خلعت بری جعفری - استادیار، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
مجتبی میرزایی - کارشناسی ارشد، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
محمدرضا جان نثاری - دکترا، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
مرتضی خلعت بری جعفری - استادیار، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
مجتبی میرزایی - کارشناسی ارشد، پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
محمدرضا جان نثاری - دکترا، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران
توالی پوستهای درونی (پلوتونیک) رخنمون یافته در محدوده شمال قرهقلی- باغجر جزیی از افیولیت سبزوار است که در کناره شمالی خرده قاره ایران مرکزی برونزد دارد. این توالی دربردارنده الیوینگابرو و پیروکسنگابرو با ویژگی های کومولیتی، گابرو تودهای، گابرو فولیه و کمپلکس دایکهای ورقهای دیابازی است که توسط نفوذی های (اینتروژنهای) ورلیتی، تودههای کوچک، دایکها و رگههای پگماتیتگابرو و پلاژیوگرانیت قطع شدهاند. این توالی قابل مقایسه با بخشهای بالایی گابروها در کمپلکسهای افیولیتی شناخته شده هستند. این سنگها قطعه و برش(اسلایس) بزرگ زمین ساختی را تشکیل داده که روی پریدوتیتهای سرپانتینیتی رانده شده و یا اینکه به صورت زمین ساختی در زیر آنها قرار گرفتهاند. گابروهای کومولیتی به صورت تدریجی به گابروهای ایزوتروپ تبدیل شدهاند و این گابروها نیز به صورت عادی به کمپلکس دایکهای ورقهای دیابازی تغییر یافتهاند. اندازه گیریهای ساختاری از لایهبندی ماگمایی و آزیموت دایکهای دیابازی ورقهای، نفوذی های ورلیتی پگماتیت گابرو و پلاژیوگرانیت نشان از راستای خاوری- باختری در شمال قره قلی و راستای شمالی- جنوبی در جنوب باختری سلیمانیه دارد که معرف تشکیل پوسته اقیانوسی در پهنههای خردشدگی اقیانوسی است. مطالعات میکروسکوپی نشان میدهد که بافتهای مزوکومولا و هتراد کومولا فراوان بوده اند که معرف حجرههای ماگمایی با سیستم باز در محیطهای فرافرورانش هستند. روند تبلور کانیها در گابروها بهصورت الیوین←پلاژیوکلاز←کلینوپیروکسن± ارتوپیروکسن←آمفیبول شبیه (موربها) و یا الیوین← کلینوپیروکسن± ارتوپیروکسن←پلاژیوکلاز←آمفیبول (شیبه کمان) است. بافتهای میکروسکوپی مزوکومولا و هترادکومولا چیره هستند که معرف حجرههای ماگمایی باز در پهنههای فرافرورانش است. بررسی تجزیه های شیمیایی نشان از گوناگونی ترکیبی نمونهها دارد، به گونه ای که نمودارهای عنکبوتی دارای تهی شدگی از Nb و غنی شدگی از LREE هستند. ویژگی های تیتان پایین، قرار گیری در حوضههای کومولیتی و غیرکومولیتی مرتبط با کمانها، جایگاه زمین ساختی- ماگمایی (تکتونوماگماتیک) جزایر کمانی تا مورب، همگی نشان از منشا فرافرورانش این سنگ ها در طی دوره کرتاسه بالایی دارد.
کلمات کلیدی: گابرو, کومولا, مزوکومولا, هترادکومولا, مورب, فرافرورانش
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1390324/