رضا جهان تیغ - دانشجوی دکترای تخصصی جغرافیای سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
عبدالرضا فرجی راد - دانشیار ژئوپلیتیک و جغرافیای سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
حبیب الله سیاری - دانشیار دانشگاه عالی دفاع ملی
رحیم سرور - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران

منطقه جنوب شرق ایران دارای سواحل طولانی مناسب به ویژه در چابهار و کنارک بوده و موقعیت سرآغازی دارد. از دیگر دلایل اهمیت جغرافیایی این منطقه می توان به نقش ارتباطی در اتصال به مسیر راهبردی شمال جنوب، داشتن ظرفیت های ژئوپلیتیکی و تنها بندر اقیانوسی ایران اشاره نمود؛ بنابراین، یکی از نقاط کلیدی در طول سواحل مکران در دریای عمان است. پرسش مقاله این است که آیا ظرفیت های ژئوپلیتیکی سواحل مکران می تواند ج.ا.ایران را در مسیر امنیت پایدار قرار دهد. هدف از انجام این پژوهش، تبیین ظرفیت های ژئوپلیتیکی منطقه سواحل جنوب شرقی کشور و همچنین دلیل عقب ماندگی این منطقه با توجه به ظرفیت های این منطقه است و در نهایت، راهکارهای برون رفت از این تنگنا و نیل به توسعه پایدار ارائه خواهد شد. در این پژوهش از روش سوات (SWOT) استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از این است که به کارگیری ظرفیت های ژئوپلیتیکی سواحل مکران کلید توسعه امنیت پایدار در منطقه و در نهایت، کشور خواهد بود.

امنیت پایدار, سواحل مکران, ظرفیت های ژئوپلیتیکی, توسعه