رگرسیون وزن دار جغرافیایی: روشی برای ترسیم نقشه های هم بارش در استان گیلان

تاکنون روش های زیادی برای درون یابی و ترسیم نقشه های هم بارش ارائه و نتایج متفاوتی از آنها در مناطق مختلف گزارش شده است. روش رگرسیون وزن دار جغرافیایی یکی از روش هایی است که اخیرا مورد استقبال قرار گرفته است. این روش برای ارزیابی غیریکنواختی متغیر وابسته با برقراری رگرسیون های موضعی مناسب است. تحقیقی بر این اساس صورت گرفت تا تغییرات مکانی بارش سالانه در استان گیلان (که تحت تاثیر شرایط محیطی مختلف به طور غیریکنواخت توزیع می شود) مورد بررسی قرار گیرد. نتایج روش رگرسیون وزن دار جغرافیایی با روش های معمول درون یابی شامل چندجمله ای سراسری و موضعی، اسپلاین، وزن عکس فاصله ها، کریجینگ و کوکریجینگ مقایسه شد. آمار میانگین ده ساله بارش سالانه ۱۸۵ ایستگاه هواشناسی واقع در استان گیلان و مجاورت آن استفاده و تغییرات مکانی بارش به کمک پارامترهای دیگر مانند ارتفاع از سطح دریا و موقعیت نقاط نسبت به دریا، الگو سازی شد. سپس بهترین روش درون یابی بارش در این منطقه معرفی شد. برای ارزیابی دقت هر یک از این روش ها از فن اعتبارسنجی متقابل استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که روش رگرسیون وزن دار جغرافیایی با RMSE=۱۴۷ دارای کمترین مقدار خطا بود و نتایج آن با روش کریجینگ که با RMSE=۱۸۷ در رتبه دوم قرار دارد اختلاف زیادی داشت. بر این اساس مناسب ترین روش برای ترسیم هم بارش در استان گیلان روش رگرسیون وزن دار جغرافیایی معرفی می شود.

کلیدواژه ها:

درون یابی ، رگرسیون وزن دار جغرافیایی ، کریجینگ ، گیلان ، هم بارش