علی ا مینی راد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
سعید حسنی - ، دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
امیر سیف الدینی - دانشیار، دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه یزد، یزد، ایران

یکی از روش های افزایش پلاستیسیته در آلیاژهای شیشه ای حجیم، تولید ساختار کامپوزیتی است. با افزایش قطر ریخته گری و کاهش سرعت سرمایش می توان فاز بلوری در زمینه شیشه ایجاد کرد و ساختار کامپوزیتی تولید نمود. از میان آلیاژهای شیش های، آلیاژهای پایه آهن به دلیل قابلیت شیشه ای شدن نسبتا بالا و نیز قیمت مناسب در حال حاضر توجه مطالعات را به خود جلب نموده اند. در این تحقیق آلیاژ شیشه ای .۵B۷.۵C۹P۵Mo۷۷(xNix-۱)Fe با x=۰.۰۵ به کمک روش ذوب القایی در لوله ای از جنس آلومینا و ریخته گری تزریقی در قالب مسی ابگرد تولید شد. آنالیز پراش اشعه ایکس و آنالیز حرارتی افتراقی روبشی برای آلیاژ فوق به ازای قطر ۱ و ۲ میلیمتر نشان داد نمونه با قطر ۱ میلیمتر ساختار آمورف دارد در حالیکه در نمونه با قطر ۲ میلیمتر، فاز نانو کریستالی NiP۲Fe در زمینه آمورف بصورت درجا و در حین سرد شدن آلیاژ از حالت مذاب تشکیل شده است. به کمک الگوی پراش اشعه ایکس اندازه کریستالیت فاز NiP۲Fe ، حدود ۲۲ نانومتر و کسر حجمی آن حدود % ۱۸ تخمین زده شد که بیانگر تشکیل نانو کامپوزیت آمورف-کریستال به روش درجا در آلیاژ ۱.۵B۷.۵C۹P۵Mo۷۷(۰.۰۵Ni۰.۹)Fe می باشد.

فلزات شیشه ای، نانو کامپوزیت، روش درجا، قابلیت شیشه ای شدن