تاثیر فرایند آنیل در منطقه دوفازی و پیرسازی بعدی بر ریزساختار و خواص مکانیکی آلیاژ پایه مارتنزیتی (wt.%)Fe-۱۰Ni-۷Mn

در این پژوهش، تاثیر فرایند آنیل در منطقه دوفازی آستنیت- فریت (a+y) و پیرسازی بعدی بر ریزساختار و خواص مکانیکی آلیاژ (%Fe-۱۰Ni-۷Mn (wt بررسی شد. بررسی های ریزساختاری و آنالیز فازی با استفاده از دستگاه های میکروسکپ الکترونی روبشی و پراش پرتو ایکس نشان دادند که ریزساختار آلیاژ اولیه تکفاز و از نوع مارتنزیت لایه ای('a) است که پس از انجام فرایند آنیل در منطقه دوفازی (a+y) در دمای ۵۹۰C به مدت زمان ۱/۲ks، مقداری آستنیت باقیمانده در آن قابل مشاهده است. همچنین، پس از انجام فرایند پیرسازی در دمای ۴۵۰C به مدت ۳/۶ks رسوبات سخت -NiMn در ریزساختار حاصل شد. بررسی خواص مکانیکی آلیاژ در شرایط مختلف نشان داد که میزان استحکام نهایی و تغییر طول تا شکست آلیاژ اولیه در شرایط آنیل محلولی به ترتیب در حدود ۶۹۰MPa و ۷/۵% بوده که پس از پیرسازی به ترتیب به حدود ۱۱۰۰MPa و۵% تغییر یافت که علت آن ناشی از تشکیل رسوبات ریز، سخت و ترد در ریزساختار مارتنزیتی بود. پس از انجام فرایند آنیل در منطقه دوفازی (a+y) و پیرسازی بعدی، تلفیق مناسبی از استحکام بالا (حدود ۱۰۷۰MPa ) بدلیل حضور رسوبات سخت و انعطاف پذیری خوب (حدود ۹/۸% ) ناشی از وجود فاز نرم آستنیت باقیمانده حاصل گردید.

کلیدواژه ها:

آلیاژ مارتنزیتی Fe-Ni-Mn ، ریزساختار ، خواص مکانیکی ، آنیل همدما ، پیرسازی