بررسی رابطه بین هدف گرایی و تعهد ورزشی دانشجویان تربیت بدنی

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین هدف گرایی و تعهد ورزشی دانشجویان تربیت بدنی انجام گرفت. مطالعه حاضر از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری آن را ۱۰۰ نفر از دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری تشکیل دادند که از طریق دو پرسشنامه استاندارد هدف گرایی دودا و نیکلز (۱۹۹۲) که از ثبات و پایایی خوبی برخوردار است و همچنین آلفای کرونباخ کل و عامل های تکلیف گرایی و خودگرایی به ترتیب ۰/۷۵، ۰/۷۴ و ۰/۷۵ به دست آمده که بیشتر از مقدار قابل قبول ۰/۷ است که توسط شفیع زاده (۱۳۸۶) در ایران به دست آمده و با نتایج نیکلز همخوان است. همچنین پرسشنامه تعهد ورزشی اسکاتلان و همکاران (۱۹۹۳) که این پرسشنامه هم در ایران توسط حلاجی (۱۳۸۸) روایی و پایایی مورد تاییدی به دست آورد. برای تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسون همزمان با کمک نرم افزار SPSS۲۳ استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین مولفه های هدف گرایی و تعهد ورزشی رابطه مثبت و معناداری در سطح ۰/۰۱ وجود دارد. بین تکلیف گرایی، تعهد و لذت ورزشی، فرصت های مشارکت و فشار اجتماعی در سطح ۰/۰۱ معنی دار بود و بین تکلیف گرایی و مشغوایت جایگزین در سطح ۰/۰۵ معنی دار است و تکلیف گرایی با سرمایه گذاری شخصی رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین بین خودگرایی، تعهد و لذت ورزشی، فرصت های مشارکت و سرمایه گذاری شخصی در سطح ۰/۰۱ معنی دار است و بین خودگرایی و فشار اجتماعی، مشغولیت جایگزین رابطه معناداری وجود ندارد. براساس نتایج تحلیل رگرسیون همزمان می توان گفت از طریق هدف گرایی می توان تعهد ورزشی دانشجویان تربیت بدنی را پیش بینی کرد.

کلیدواژه ها:

هدف گرایی ، تعهد ، دانشجویان تربیت بدنی