بررسی و ارائه مدلی بهینه مبتنی بر الگوی عصبی - فازی و طرح خوشه بندی جهت انتقال داده در شبکه های حسگر

شبکه های بی سیم حسگر از صدها یا هزاران گره تشکیل شده است که به صورت تصادفی در مناطق دوردست یا مناطق خطرناک پخش شده اند. وظیفه این گره ها جمع آوری اطلاعات از محیطی است که در آن قرار می گیرند در واقع این گره ها توانایی جمع آوری اطلاعات از این مناطق را دارند که از راه های دیگر بدست آوردن این اطلاعات امکان پذیر نیست. هرگره حسگر شامل یک واحد حسگری یک واحد محاسباتی، حافظه و واحد ارتباط بی سیم با برد ارتباطی محدود است. در این طرح، الگوریتمی جهت ارائه رویکرد خوشه بندی با استفاده از منطق فازی در شبکه های حسگر بی سیم نشان داده شده که با استفاده از آن بهینه سازی مصرف انرژی انجام شده است. در این روش پیشنهادی پس از انجام مرحله خوشه بندی وتعیین سرخوشه توسط الگوریتم در مرحله بعدی به انتخاب سرخوشه مناسب توسط حسگر برای حرکت و نزدیک شدن به سینک و نیز تعیین مناسب ترین مسیر از پیش تعیین شده وگام مناسب برای حرکت چاهک می رسد. سرخوشه اطلاعات کامل و جامع در مورد شبکه، مکان گره ها و انرژی آن ها دارد، و گره های حسگر دارای حافظه و انرژی کافی می باشد و خوشه بندی پیشنهادی توانسته تمامی حسگرها را خوشه بندی کند و هیچ حسگری بدون خوشه در نظر نگرفته است. از طرف دیگر، نمودار مصرف انرژی در گره ها حاکی از طولانی شدن طول عمر شبکه است و براساس نتایج به دست آمده می توان به این نتیجه رسید که الگوریتم ارائه شده ، شبکه را طوری خوشه بندی می کند که طول عمر شبکه افزایش می یابد. و سرعت پاسخ دهی بالایی دارد. این امر در شبکه های گسترده ای که دارای حسگر زیادی باشند محسوس تر می باشد.

کلیدواژه ها:

الگوی عصبی ، منطق عصبی - فازی ، شبکه های حسگر ، مدل بهینه خوشه بندی