حمیدرضا عزیزی پسته بگلو - استادیار، گروه مهندسی عمران، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی- غیردولتی رشدیه ، تبریز، ایران
نگار صالحی علمداری - استادیار، گروه مهندسی عمران، موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی- غیردولتی رشدیه ، تبریز، ایران

یکی از مهمترین مشکلات در طرح های مقاوم سازی و ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای ساختمان های موجود و بهسازی آنها با این است که در روشهای خطی با توجه به نیروهای بسیار زیاد برشی که به سازه وارد می شود، نیروهای برکنش زیادی به شالوده منتقل شده و منجر به غیراقتصادی شدن طرح می گردد. در آیین نامه لرزه ای ایران (استاندارد ۲۸۰۰) نیروی برشی پایه باید با اعمال ضرایبی کاهش یابد در حالی که در آیین نامه های بهسازی لرزه ای نیروی برشی پایه نباید کاهش داده شود. از جمله پیشنهاداتی که برای رفع این مشکل مطرح شده است، اعمال اندرکنش خاک و سازه و استفاده از تحلیل غیر خطی به جای تحلیل خطی می باشد. در این مقاله به بررسی تاثیر تحلیل خطی و غیر خطی بر رفتار فونداسیون یک سازه با کاربری آموزشی پرداخته شده است. مقایسه نتایج تحلیل خطی و غیر خطی نشان می دهد که استفاده از تحلیل غیرخطی باعث سبکتر و انعطاف پذیرتر بودن سازه گردیده و نیروهای انتقال یافته به فونداسیون نسبت به طرح سازه با استفاده از تحلیل خطی کاهش می یابند.

رفتار غیر خطی، رفتار خطی، تحلیل بار افزون، فونداسیون