اثر بخشی روش تدریس مبتنی بر یادگیری ترکیبی بر اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسردوره ابتدایی منطقه تبادکان

ازجمله روشهای فعالی که امروزه توجه صاحبنظران تعلیم و تربیت را متوجه خود کرده است، یادگیری ترکیبی است . پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی یادگیری ترکیبی بر پیشرفت تحصیلی درس مطالعات اجتماعی و اضطراب امتحان در دانش آموزان پسر دوره ابتدائی طراحی و اجرا شد .این مطالعه ی شبه آزمایشی در بین دانش آموزان پسردوره ابتدایی آموزش و پرورش منطقه تبادکان انجام شد ۶۰. دانش آموز ) ۳۰ نفر گروه آزمایش و ۳۰ نفر گروه کنترل( از دو کلاس یک مدرسه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در گروه آزمایش از روش یادگیری ترکیبی و در گروه کنترل از روش سنتی سخنرانی استفاده شد. پیش آزمون قبل از اعمال متغیرهای مداخله و پس آزمون پس از اعمال آزمایشی انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی اضطراب امتحان و نمرات پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل گزارش میانگین و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی تحلیل کوواریانس به کمک نرم افزار spss ۲۲ انجام گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد یادگیری ترکیبی، موجب کاهش اضطراب امتحان گردید و پیشرفت تحصیلی را در دانش آموزان به طور معنی داری افزایش میدهد . به طور کلی یافته های مطالعه نشان داد روش یادگیری ترکیبی نسبت به روشهای سنتی تدریس در ارتقا پیشرفت تحصیلی درس مطالعات اجتماعی و کاهش اضطراب امتحان دانشآموزان موثرتر است.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، اضطراب امتحان و پیشرفت تحصیلی