مهدی ویس کرمی - فوق لیسانس مهندسی عمران مکانیک خاک و پی دانشکده فنی دانشگاه گیلان
ابوالفضل اسلامی - استادیار گروه مهندسی عمران دانشکده فنی دانشگاه گیلان
ملک محمد رنجبر - استادیار گروه مهندسی عمران دانشکده فنی دانشگاه گیلان
طه ریاضی - فوق لیسانس مهندسی عمران سازه دانشکده فنی دانشگاه گیلان

در طراحی فونداسیونها، در صورت مواجهه با بارهای سنگین سازه‌یی، کاملترین گزینه از نظر کفایت قابلیت انتقال بار روسازه به خاک، با کمترین تغییر شکل ممکن، استفاده از تلفیق دو سیستم رادیه و گروه شمع یا "پی‌های رادیه‌ی مرکب" است. به دلیل نوع اندرکنشی رفتار این سیستمها و پیچیدگی آنالیز آنها تا کنون روشهای متعددی برای تحلیل رفتاری آنها پیشنهاد شده است. در این مقاله پس از معرفی برخی روشهای موجود و ارائه شده توسط محققینی چون Poulos & Davis، Randolph، Zeevaert، روش جدیدی برای تحلیل پی‌های مرکب رادیه و گروه شمع بر مبنای آنالیز نشست مجموعه و تعیین سهم باربری هر یک از زیرمجموعه‌ها بر اساس مقدار نشست کل سیستم در صفحه‌ی خنثی، پیشنهاد شده است. در انتها این روش با دو مثال عملی از سیستمهای مرکب رادیه و گروه شمع، با نتایج واقعی مقایسه شده است. نتایج نشان می‌دهد در صورت استفاده از روشهای صحیح و با در نظر گرفتن اندرکنش اجزای مجموعه، می‌توان از تعداد شمعها کاسته، سیستم را بهینه نمود.

پی‌های رادیه‌ی مرکب، شمع، اندرکنش، نشست، توان باربری