نازیلا دباغ - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، مدرس دانشگاه
جلال نیک - حقوقدان، رئیس شورای اسلامی شهرک صنعتی مشهد

های ناموسی یا قتل هایی که به دست والدین صورت می گیرد، اذهان بسیاری از افراد جامعه را درگیر خود می کند؛ همان گونه که پس از شنیدن خبر قتل فرزند توسط پدر، این پرسش بزرگ در افکار عمومی شکل می گیرد که آیا پدر و مادر دیگر نماد مهربانی و عشق لایزال نسبت به فرزند خود شناخته نمی شوند؟ افزایش تعداد چنین قتل هایی در دهه اخیر، جای نگرانی زیادی دارد. در این میان علاوه بر پیچیدگی معضلات اجتماعی در این حوزه، بحث ورود قانون و برخورد قانون با چنین مجرمانی جای تفکر دارد. جامعه با ذهنیتی از مفهوم قتل، طبیعتا منتظر یک حکم قاطع است. این در حالی است که در چنین مواردی قاتل خود را در جایگاه قاضی و اجراکننده حکم قرار داده و دست به عمل قتل می زند و سپس در توجیه عمل خود عناوینی همچون ناموس پرستی و آبروداری را توجیه کننده عمل خود قرار می دهد. یک انسان چگونه به مرحله ای از خشم می رسد که می تواند دست به قتل فرزندش بزند؟

فرزند کشی،قصاص،جامعه،پدر،قاتل