ارائه مدل نقش میانجی جهت گیری هدف در رابطه بین خودپنداره تحصیلی و درگیری تحصیلی دانش آموزان متوسطه

این پژوهش با هدف ارائه مدل نقش میانجی جهت گیری هدف در رابطه بین خودپنداره تحصیلی و درگیری تحصیلی دانش آموزان متوسطه انجام شد. روش اجرای پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مدارس متوسطه دوم شهر میاندوآب در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ به تعداد ۹۰۰۰ نفر بود. از این جامعه ۳۸۰ نفر با استفاده از فرمول اسلووین به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های خودپنداره تحصیلی ASCQ ، جهت گیری هدف پیشرفت AGOG و مقیاس درگیری تحصیلی AES بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که خودپنداره تحصیلی از طریق جهت گیری تسلط-گرایشی β=۰/۰۸۸ ، تسلط-اجتنابی β=۰/۰۶۸ عملکرد-گرایشی β=۰/۰۵۰ و عملکرد-اجتنابی β=۰/۰۴۴ تاثیر مثبت و معنی داری بر درگیری تحصیلی دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که جهت گیری هدف در ارتباط خودپنداره تحصیلی و درگیری تحصیلی نقش میانجی معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

خودپنداره تحصیلی ، جهت گیری هدف ، درگیری تحصیلی