تحلیل بن مایه های استفهام در دیوان ناصرخسرو

ابیات سوالی در دیوان ناصرخسرو، در مقایسه با دیگر شاعران تعلیمی، بسامد زیادی دارد. ما در این مقاله در پی پاسخگویی به این سوالات خواهیم بود که دلیل اتکای شاعر بر استفاده از سوال در تعلیم چیست؟ و آیا می توان این نکته را از ویژگی های سبک فردی ناصرخسرو تلقی کرد؟ در این مقاله کوشش شده است ضمن پاسخگویی به این سوالات مسئله با رویکردهای متفاوت تحلیل و بررسی شود. این پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی و با رویکرد دیالکتیکی دلایل عمده شاعر در اتکا به سوال در روش تعلیم را در موارد زیر جست و جو کرده است: ۱. اثرپذیری از ویژگی های سبکی قرآن کریم، ۲. اثرپذیری از روش تدریس و آموزش سقراط در تعلیم مخاطب، ۳. به کارگیری جنبه بلاغی و زیبایی شناسانه استفهام در بالابردن غنای هنری شعر، و ۴. استفاده از روش تبلیغی اسماعیلیه در مراحل دعوت به این مکتب فکری. در این تحقیق با توجه به آمار مستخرج از دیوان ناصرخسرو به این جنبه های بنیادین پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

سبک شناسی ، ناصرخسرو ، استفهام ، قرآن کریم ، روش سقراطی ، بلاغت ، اغراض ثانوی