بیشینه سازی سفتی و سختی سازه های دو بعدی در مهندسی عمرانی

با در نظر گرفتن کلیه ملاک های آیین نامه ای به عنوان محدودیت های فنی و محدودیت های بودجه ای، مصالح و زمان، بهینهسازی در طراحی و اجرای سازه ها برای یافتن هندسه مناسب سازه ها(توپولوژی)یا اجزای آنها، شکل مناسب برای سازهها و یا ابعاد مناسب به عنوان هدف انجام می شود. با توجه به پیچیدگی های طراحی و اجرای سازهها بهینه سازی در این حوزه با مشکلات زیادی روبرو بود تا اینکه روش های مدرن بهینه سازی تحت عنوان روش های فراابتکاری معرفی و بکاربرده شد. امروزه همه ما در جامعه شهری زندگی می کنیم و تعاریفی همچون شهر، روستا، قصبه را به کار می بریم و با تعاریف امروزیمی توان روستاها و قصبات را نیز جزئی از زندگی شهری به حساب آورد. حال آن که تعاریف شهر از دیدگاه گروه ها وکارشناسان رشته های علمی مختلف متفاوت است و حتی جای جای مختلف این مفهوم متغیر است. هدف از این مقاله، طراحی بهینه تغییر مکان بیشنیه و رفتار ارتعاشی صفحات کامپوژیتی چندلایه می باشد که تعداد لایه ها و نیز ضخامت لایه های کامپوزیتی به عنوان متغییر های مسئله در نظر گرفته شده اند. هدف مقاله حاضر بیشینه سازی سفتی و سختی سازه های دو بعدی در مهندسی عمرانی می باشد. نتایج نشان دهنده عملکرد خوب صفحه کامپوزیتی مذکور نسبت به طراحی های متدوال می باشند. همچنین نتایج بهتری را به هنگام بکار بردن محدودیت ارتعاشات و تغییرمکان های بیشینه نسبت به زمانی که تنها تغییرمکان، قید مسئله را تشکیل می دهد، میتوان مشاهده نمود. و می توان گفت اغلب مسائل بهینه سازی دارای قیود و محدودیت هایی هستند که باید در بدست آوردن نتیجه بهینه مدنظر قرار گیرند. جوابی که حاصل می شود نباید از هیچ یک از قیود اعمال شده عدول نماید. این قیود و محدودیت ها یا در متغیرهای طراحی یا روابط جبری میان این متغیرها اعمال می گردد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، صفحات کامپوزیت ، الگوریتم توده ذرات