استفاده از رویکرد نتیجه گرا مبتنی بر مدل قابلیت کسب وکار در شبکه ی معماری صنعت بانکداری (BIAN) جهت بازمعماری کسب وکار بانکی در عصر تحول دیجیتال

در دنیای امروز، محیط های کسب وکار مدام در حال تغییر هستند. بانک ها باید بتوانند تغییرات محیط را به موقع شناسایی و پیش بینینموده و براساس، اولویت های کسب وکار خود را به درستی تغییر دهند. درواقع، صنعت بانکداری باید از چابکی مناسابی جهتمواجهه با تغییرات برخوردار باشد.ماموریت اصلی شبکه ی معماری صنعت بانکداری (BIAN) هدایت بانک ها و موسسات مالی جهت رسیدن به توافقی مشترک بر روشدستیابی به یک معماری سرویس گرای انعطاف پذیر می باشد؛ این معماری با هدف پاسخگویی به نیازمندی های کسب وکار بانکی درافزایش چابکی، کاهش هزینه، بهبود بهره وری و ارتقای سطح تعامل که اصلی ترین رویکردهای بانک در زمینه ی استفاده از فناوریاطلاعات است، همسو شده است. B³CM (BIAN Banking Business Capability Model) یا مدل قابلیت های کسب وکار بانکی یکیاز جدیدترین مدل های چارچوب BIAN است که به صورت رسمی توسط این سازمان ارائه شده است. از نجا که بسیاری ازفعالیت های توسعه ی محصول، در واقع تلاش جهت ایجاد قابلیتی جدید یا بهبود عملکرد یک قابلیت کسب وکاری موجود در سازمانا ست؛ در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از رویکرد نتیجه گرا که مبتنی بر نیازمندی های مشتری می باشد، به برخی اصولاسا سی در ارتباط با قابلیت های اصلی بانک و تاثیر روندهای اصلی بر مدل های کسب وکاری و قابلیت های بانکی پرداخته شده و درنهایت مدل قابلیت کسب وکار در BIAN و روش استخراج و استفاده از جهت بازمعماری کسب وکار بانکی تشریح شود.

کلیدواژه ها:

شبکه معماری صنعت بانکداری ، مدل قابلیت کسب وکار ، معماری مبتنی بر قابلیت کسب وکار ، معماری سرویس گرا ، رویکرد نتیجه گرا