مقایسه اثربخشی گروه درمانی رفتاری ارتباطی، معنوی دینی اسلام محور و تلفیقی بر احساسات مثبت زنان دارای تجربه دلزدگی زناشوییDOR:۲۰.۱۰۰۱.۱.۲۶۴۵۴۹۵۵.۱۳۹۹.۱۵.۵۱.۱.۲

هدف این پژوهش مقایسه میزان اثربخشی گروه درمانی رفتاری ارتباطی، معنوی ­­ دینی اسلام­محور و تلفیقی بر احساسات مثبت زنان با تجربه دلزدگی زناشویی بود. پژوهش نیمه­تجربی با طرح پیش­آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ﺁماری این پژوهش شامل تمام زنان متاهل مراجعهکننده به درمانگاه­ها و مراکز مشاوره سطح شهر تبریز بود که در زمستان و بهار سال ۹۷ ۶ به­منظور دریافت کمکهای تخصصی در زمینه مسایل خانوادگی و زناشویی به ­این مراکز مراجعه کرده بودند. درباره انتخاب نمونه تحقیق، لازم به­ذکر است که از میان افراد واجد شرایط بعد از اجرای پرسشنامه دلزدگی زناشویی در مرحله غربالگری اولیه، ۴۸ نفر از زنانی که در این پرسشنامه نمره­هایی ببیشتر از میانگین به­دست آوردند به­شیوه نمونه­گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب، و بهطور تصادفی در سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. گروه­های آزمایشی طی هشت جلسه تحت مداخلات جداگانه­ای قرار گرفتند و گروه کنترل در فهرست انتظار قرار گرفت. ابزار این پژوهش شامل مقیاس دلزدگی زناشویی و پرسشنامه احساسات مثبت بود. برای تجزیه­و­تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس یکراهه استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد بین میانگین نمره­های گروه­های مورد مقایسه در متغیر احساسات مثبت در پس­آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (۰۵/۰>p). در مجموع، نتایج نشان داد که درمان تلفیقی نسبت به درمانهای رفتاری­ ­ارتباطی و معنوی­ دینی تاثیر بیشتری بر احساسات مثبت نسبت به همسر دارد.

کلیدواژه ها:

گروه درمانی رفتاری ارتباطی ، گروه درمانی معنوی دینی اسلام محور ، گروه درمانی تلفیقی ، دلزدگی زناشویی ، احساسات مثبت