حبیب اله بصیرزاده - کارشناس ارشد سازههای هیدرولیکی، سازمان آب و برق خوزستان
حسین صمدی بروجنی - دکترای سازههای آبی و استادیار دانشگاه شهرکرد
محمود طالب بیدختی - کارشناس ارشد سازههای هیدرولیکی، شرکت توسعه آب و نیروی ایران

رشد جمعیت متکی به اشتغال در بخش کشاورزی و عدم تامین تقاضای اشتغال از سایر بخ شها موجب افزایش بیش از حدفشار به ظرفیت احیاپذیر منابع آب شده است. در این بستر نگرش مدیریت عرضه، بر شیو ههای مدیریت تقاضا غالب شدهاست. عواملی چون تخصیص مازاد بر ظرفیت سیستم منابع آب، تغییرات اقلیم و طولانی شدن دور ههای خشکسالی، افتکیفیت منابع آب، و عدم مدیریت بهم پیوسته منابع آب جزو عواملی است که تن شهای کمی و کیفی در منابع آب و در نتیجهآن تن شهای اجتماعی را در آینده رقم خواهد زد. در واقع اکثرکشورها از بحران مدیریت آب رنج میبرند تا کمبودآب منطقه زاگرس ایران به دلیل بارندگی نسبتأ زیاد و همجواری آن با مناطق مرکزی ایران، در معرض اجرای طر حهای انتقال آب بین حوضهای است که این طر حها تبعات عدیدهای دارند و یکی از این چال شها عدم کارکرد نیروگا هها در ظرفیتپی شبینی شده و کاهش تولید انرژی سدهای سری در حوضه کارون است. مقاله حاضر که با رویکرد توسعه پایدار و توجه به مسائل زیستمحیطی و اجتماعی ارائه م یشود، ضمن برشمردن اصول و سیاس تهای راهبردی مدیریت و توسعه پایدار منابعآب، نشان میدهد با اصلاح رویکرد میتوان بسیاری از تعارضات موجود را با هزینه کمتر رفع و در سناریوی همه برنده ازایجاد تن شهای اجتماعی و تخریب منابع جلوگیری و حداکثر منافع را نیز استحصال نمود.

مدیریت تقاضا، تخصیص آب، توسعه پایدار، مدیریت بهم پیوسته حوضه آبریز، انتقال بین حوض های، منطقه زاگرس