پاسخ آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) به کروناتین، متیل جاسمونات و سیکلودکسترین در سطوح مختلف تامین رطوبت در شرایط گلخانه
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 253
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-37-6_004
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1400
چکیده مقاله:
گیاهان دارویی یک منبع غنی و ارزشمند از متابولیت های ثانویه هستند که به شدت تحت تاثیر عوامل محیطی به ویژه تنش خشکی قرار می گیرند. در این راستا، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار روی گیاه آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) در گلخانه اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سه سطح تامین رطوبت (۴۰، ۶۵ و ۹۰ درصد ظرفیت زراعی خاک گلدان) و فاکتور فرعی سطوح الیسیتوری شامل ۱) شاهد: عدم کاربرد الیسیتور، ۲) ۱۵۰ میکرومولار سیکلودکسترین، ۳) ۷۵ نانومولار کروناتین + ۱۵۰ میکرومولار سیکلودکسترین، ۴) ۱۵۰ نانومولار کروناتین + ۱۵۰ میکرومولار سیکلودکسترین، ۵) ۱۵۰میکرومولار متیل جاسمونات + ۱۵۰ میکرومولار سیکلودکسترین و ۶) ۳۰۰ میکرومولار متیل جاسمونات + ۱۵۰ میکرومولار سیکلودکسترین بودند. بجز درصد اسانس، بقیه صفات شامل محتوای پرولین برگ، نشت الکترولیت ها، محتوای نسبی آب، ارتفاع گیاه، قطر تاج پوشش، وزن تر و خشک سرشاخه، وزن خشک برگ و ساقه و وزن اسانس همبستگی بسیار معنی داری با یکدیگر داشتند. بیشترین میزان پرولین برگ از برهم کنش الیسیتورها (سطوح ۴ و ۶) و سطح تامین رطوبت ۴۰% ظرفیت زراعی (به ترتیب ۳.۸۸ و ۳.۹۴ میکرومول بر گرم وزن تازه برگ) بدست آمد. بیشترین مقدار برای ارتفاع گیاه (۲۸.۳ سانتی متر)، قطرتاج پوشش (۱۷ سانتی متر) و محتوای نسبی آب (۷۹%) در سطح تامین رطوبت ۹۰% ظرفیت زراعی مشاهده شد. بالاترین درصد اسانس در تیمار عدم کاربرد الیسیتور (۲.۶۷%) و بالاترین وزن اسانس در بوته (۰.۰۴۶ گرم در بوته) در تیمار عدم کاربرد الیسیتور در سطح تامین رطوبت ۶۵% ظرفیت زراعی بدست آمد. تنش ملایم باعث افزایش عملکرد اسانس و تیمارهای الیسیتوری باعث کاهش عملکرد اسانس شدند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عبدالکریم نگاری
دانشجوی دکترای گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران؛ مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
مجید جامی الاحمدی
دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران؛ گروه پژوهشی گیاه و تنش های محیطی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
غلامرضا زمانی
دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران؛ گروه پژوهشی گیاه و تنش های محیطی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :