مطالعه میانبارهای سیال و ایزوتوپ های پایدار کانسار مگنتیت- آپاتیت گزستان، ایران مرکزی

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: فصلنامه علوم زمین، دوره: 26، شماره: 101
  • کد COI اختصاصی: JR_GSJ-26-101_005
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 359
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سجاد افضلی

استادیار، گروه زمین شناسی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

نیما نظافتی

استادیار، گروه زمین شناسی، واحد علوم و تحقیقات تهران،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مجید قادری

دانشیار، گروه زمین شناسی اقتصادی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

کانسار مگنتیت- آپاتیت گزستان در ۷۸ کیلومتری خاور بافق، در پهنه ایران مرکزی و زیرپهنه بافق- پشت بادام قرار دارد. واحدهای سنگی منطقه به سری ریزو تعلق دارند و متشکل از سنگ های کربناتی، شیل، توف، ماسه سنگ و سنگ های آتشفشانی هستند. سنگ های نفوذی به صورت استوک و دایک و با ترکیب گرانودیوریت و گرانیت در بخش های مختلف رخنمون دارند. سنگ های تراکیتی و داسیتی منطقه در اثر دگرسانی کلریتی به رنگ سبز دیده میشوند و سنگ میزبان کانی سازی آهن و فسفات است. دگرسانی ها نیز بیشتر از نوع کلریتی وآرژیلیک هستند، ولی دگرسانی های سریسیتی، پتاسیک، سیلیسی، تورمالینی و اپیدوتی نیز در واحدهای سنگی تشکیل شده اند. ۵ شکل کانی سازی در کانسار گزستان دیده می شود که شامل کانسنگ آهن توده ای با کمی آپاتیت، کانسنگ آپاتیت- مگنتیت، رگه- رگچه های نامنظم (استوک ورک) در سنگ سبز برشی شده، نوع پراکنده و رگه های توده ای خالص آپاتیتی هستند. در مطالعات میانبارهای سیال در کانی آپاتیت میزان دما و شوری در آپاتیت نسل I بیشتر از آپاتیت نسل II است که کاهش شوری در آپاتیت نسل II می تواند حاصل آلودگی سیال‎های ماگمایی با آب های جوی در مراحل تاخیری کانه زایی باشد. ترکیب ایزوتوپی پایدار اکسیژن، هیدروژن و کربن در مگنتیت، کوارتز، آپاتیت و کلسیت و همچنین محاسبه ترکیب ایزوتوپی اکسیژن در سیال در حال تعادل با کانی های اکسیدی، منشا آمیختگی سیال‎های ماگمایی را با شورابه های حوضه ای برای کانی سازی در کانسار گزستان پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها

کانسار مگنتیت- آپاتیت , میانبارهای سیال, ایزوتوپ های پایدار, گزستان, بافق

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.