مدل دولومیتی شدن سازند سلطانیه در جنوب باختر زنجان

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: فصلنامه علوم زمین، دوره: 26، شماره: 104
  • کد COI اختصاصی: JR_GSJ-26-104_002
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 229
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

افشین زهدی

استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

فرهاد عاصمی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران- ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

علی لکی روحانی

استادیار، گروه مهندسی عمران- ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

چکیده

در این پژوهش، به منظور تعیین مدل دولومیتی شدن سازند سلطانیه، از یک رخنمون مناسب در ۳۵ کیلومتری جنوب ­باختر شهر زنجان استفاده شده است. سازند سلطانیه در برش مورد مطالعه، ۹۸۵ متر ستبرا دارد که به‎طور همشیب و مشخص روی شیل­ها و ماسه­سنگ­های سازند بایندر قرار گرفته است و در بالا نیز توسط شیل­ها و ماسه­سنگ­های سرخ رنگ سازند باروت پوشیده شده است. توزیع و گسترش دولومیت­های سازند سلطانیه، موازی با رده­بندی و لایه­های رسوبی و دارای گسترش جانبی قابل ملاحظه­ای است. درون لایه­های دولومیتی آثار جلبک­های سبز- آبی (استروماتولیت­ها) و همچنین گرهک و نوارهای چرت به فراوانی شناسایی شده است. بر پایه شواهد صحرایی، سنگ‎نگاری و ژئوشیمیایی (XRD و ICP-OES)، چهار نوع دولومیت، در سازند سلطانیه تشخیص داده شده است، که عبارتند از دولومیت­های ریزبلور یا دولومیکرایت، دولومیت­های متوسط بلور متراکم و نیمه‎شکل دار، دولومیت­های درشت‎بلور نیمه شکل­دار تا بی­شکل و در پایان سیمان دولومیتی پر کننده حفرات سنگ. در این دولومیت­ها، شواهدی از وجود بلورهای دولومیت زین­اسبی یا سدل دیده نشده است. نتایج این پژوهش بیانگر تشکیل این دولومیت­ها در یک محیط دیاژنزی دفنی کم­ژرفا تا به نسبت ژرف توسط سیال‎های دریایی با شوری متوسط (میانگین سدیم ۳۲۵ پی­پی­ام)، در اثر تراوش آب دریای تبخیر شده به درون سکوی کربناته سازند سلطانیه در منطقه مورد مطالعه است. مقادیر پایین استرانسیم (میانگین ۴۷ پی­پی­ام) و به نسبت بالاتر آهن (میانگین ۳۰۸۸ پی­پی­ام) و منگنز (میانگین ۴۵۳ پی­پی­ام) در دولومیت­های درشت بلورتر، احتمالا بیانگر افزایش اندازه بلورهای دولومیت و تبلور دوباره بلورهای دولومیت در طی تدفین است. مقادیر ناچیز باریم (میانگین ۱۲ پی­پی­ام) و نبود دولومیت­های زین­اسبی درون توالی دولومیتی سازند سلطانیه نیز احتمالا بیانگر دخالت نداشتن محلول­ها و سیال‎های گرمابی در طی فرایند دولومیتی شدن کربنات­های سازند سلطانیه در منطقه مورد مطالعه است.

کلیدواژه ها

دولومیتی شدن, مدل تراوش, تبلور دوباره, سازند سلطانیه, زنجان

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.