فیلم و تاریخ؛ سیمای بصری عصر قاجار در سینمای ایران

سینما از همان آغاز پیوندهای چندگانه ای با تاریخ داشت؛ این پیوندها از یک سو سبب جلب توجهات فراوانی از سوی عموممردم گردید و از سوی دیگر بحث های فراوانی را در این رابطه برانگیخت. در این میان در طراحی تولید فیلم های تاریخیهمواره دو قطب مناقشه برانگیز مورد توجه و بحث و جدل سینماگران، طراحان تولید و کارگردانان است، در یکسو مسئلهاصالت و وفاداری به تاریخ و در دیگر سو فاصله گرفتن از این اصالت بنا به دلایل بیانی، الزامات تولیدی و سینمایی است.این اقطاب متباین منجر به شکلگیری بحثهای زیادی در حوزه طراحی تولید فیلم شده است. به این ترتیب مقاله پیشروقصد دارد تا در وهله اول به بررسی رابطه فیلم و تاریخ و سپس مسئله اصالت و بازنمایی سیمای بصری فیلم های تاریخیبپردازد و ضمن بررسی مجمل فیلم های سینمایی مرتبط با عصر قاجار به این پرسش پاسخ دهد که فیلم های سینماییمربوط به این دوره تاریخی تا چه حد در پی اصالت بوده و تا چه حد و چرا از وفاداری به آن استنکاف کرده اند. در این مقالهسعی بر آن است تا نگاهی تاریخی به فیلم های سینمایی تولید شده با محوریت عصر قاجار انداخته شود و اجمالا طراحیتولید را در این فیلم ها ارزیابی نماییم و توضیح دهیم که اصالت و بازنمایی در طراحی سیمای بصری فیلم های تاریخیچگونه بوده و دلایل عینیت و استنکاف از عینیت گرایی در بازنمایی های بصری فیلم های تاریخی را به اختصار شرح دهیم.

کلیدواژه ها:

فیلم تاریخی ، عصر قاجار ، طراحی تولید ، اصالت ، بازنمایی