بررسی رابطه جهت گیری مذهبی بر سلامت روان دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه جهت گیری مذهبی بر سلامت روان دانش آموزان که به صورت کتابخانه ای صورت گرفت. با توجه به جمع آوری مبانی نظری و تجربی در زمینه رابطه جهت گیری مذهبی بر سلامت روان دانش آموزان این چنین استنباط می شود که در جهتگیری مذهبی درونی، ایمان به خودی خود به عنوان یک ارزش متعالی و نه وسیله ای برای دستیابی به اهداف در نظر گرفته میشود اما در جهتگیری مذهبی بیرونی مذهب امری خارجی و ابزاری برای ارضای نیازهای فردی از قبیل مقام و امنیت مورد استفاده قرار میگیرد به عبارت دیگر دینداری برای کسب امنیت و پایگاه اجتماعی است و افرادی که چنین جهتگیری دارند از دین به عنوان وسیله ای برای رسیدن به حاجات خود استفاده می کنند. شخصی که جهتگیری مذهبی درونی دارد، انگیزه هایش را در خود مذهب می یابد چنین اشخاصی مذهب و شخصیتشان یکی میشود در حالی که اشخاصی که جهت گیری مذهبی بیرونی دارند، برای رسیدن به اهداف دیگر به سمت مذهب میروند به عبارت دیگر به سمت خداوند میروند بدون اینکه از خود روی برگردانند که این ویژگی ها بر سلامت روانی که شامل احساس درونی خوب بودن و اطمینان از کارآمدی خود، اتکا به خود، خودشکوفایی توانایی بالقوه فکری و هیجانی است، تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، سلامت روان ، دانش آموزان