اثر سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی ایران؛ رهیافت GMM در سری های زمانی و منطق فازی
عنوان مقاله: اثر سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی ایران؛ رهیافت GMM در سری های زمانی و منطق فازی
شناسه ملی مقاله: JR_JTET-56-1_006
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JTET-56-1_006
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
زانا مظفری - استادیار گروه علوم اقتصادی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج.
خلاصه مقاله:
زانا مظفری - استادیار گروه علوم اقتصادی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج.
کیفیت نیروی انسانی از جمله عوامل موثر بر رشد اقتصادی میباشد. روش های سری زمانی کلاسیک توانایی برآورد مدل هایی که شرایط گشتاوری داشته باشند را ندارند و از آنجا که رشد اقتصادی تحت تاثیر مقادیر گذشته خود میباشد، بنابراین به یک مدل پویا نیاز است و بایستی با روش اقتصادسنجی پویا تخمین زده شود. بر این اساس مطالعه حاضر با استفاده از روش GMM در سریهای زمانی، اثر سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی ایران را طی دوره زمانی ۱۳۹۸-۱۳۶۰ ارزیابی کرده است. سرمایه انسانی متغیری پنهان در اقتصاد بوده و معمولا پراکسیهای جایگزین به جای آن استفاده میشود. بر اساس ادبیات اقتصادی، استدلال میشود که شاخص سرمایه انسانی علاوه بر جنبه آموزش تحت تاثیر جنبههای دیگر مانند؛ مهارت و سلامت نیز قرار دارد. بنابراین در این مقاله با استفاده از منطق فازی، شاخصی برای سرمایه انسانی در اقتصاد ایران ساخته شده است، که سه جنبه اصلی (آموزش، مهارت و سلامت) سرمایه انسانی را در نظر می گیرد. نتایج برآورد شاخص نشان می دهد که تشکیل سرمایه انسانی طی سال های مورد بررسی تحقیق رشد چشمگیری داشته است. نتایج تخمین مدل رشد اقتصادی با استفاده از شاخص فازی سرمایه انسانی نشان داد که ارتقاء سطح سرمایه انسانی موجب افزایش رشد اقتصادی میشود. سایر نتایج تحقیق مبین اثرگذاری مثبت متغیرهای؛ مخارج دولت، صنعتی شدن، سرمایه فیزیکی و رشد اقتصادی دوره قبل بر رشد اقتصادی ایران میباشند. همچنین آزادی تجاری و شهرنشینی تاثیر منفی بر رشد اقتصادی ایران دارند.طبقه بندی JEL: C۲۲, E۲۴, O۴۰
کلمات کلیدی: سرمایه انسانی, رشد اقتصادی, GMM در سری های زمانی, منطق فازی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1383216/