نوستالژی در اشعار کردی کلهری با تکیه بر اشعار سعید عبادتیان

نوستالژی با وجود دارا بودن جنبه روانشناسی و روانی آن باز هم به عرصه ادبیات و آثار منظوم و منثور راه یافت و در آثار شاعران شاهد اشعار لطیفی هستیم که احساس دلتنگی و غم زمان از دست رفته را برای مخاطب تداعی می کند. این پژوهش بر آن است تا به بررسی نوستالژی یا به عبارت دیگر احساس دلتنگی و غم زمان از دست رفته در آثار شاعر کردسرای زبان کردی کلهری یعنی سعید عبادتیان بپردازد. نتایج این پژوهش که به شیوه کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی تدوین شده است نشان داد که مضامین مطرح شده توسط عبادتیان اقتضای مفاهیم نوستالژی را دارد و ارائه مفاهیم نوستالژی در انتخاب قالب شعری شاعر نسبتا موثر بوده و چنانکه با انتخاب قالب سپید برای اشعارش، در انتقال محتوا و مضمون و حتی واژگان مورنظر خویش دارای آزادی عمل بیشتری بوده و نیز این نکته ارائه محتوای نوستالژی در شعر عبادتیان غالبا رکود آمیز و یاس آور بوده پیش برنده و گشاینده بودن آنها تنها در اشعاری است که شاعر به آرمانشهر مطلوب خویش و دلتنگی و حسرت آینده پرداخته است.